ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
ชนะโทสะ ด้วย อโทสะ
๒๕๖
การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม การกล่าวเท็จ การพูด
ส่อเสียด พูดค่าหยาบ พูดเพ้อเจ้อ ไม่โลภอยากได้ของเขา ไม่
พยาบาทปองร้ายผู้อื่น และให้มีความเห็นถูกทำนองคลองธรรม
เมื่อมหาชนทั้งหลายพากันปฏิบัติอยู่อย่างนี้ ย่อมมี
สวรรค์เป็นที่ไปในเบื้องหน้าจะเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยอายุ วรรณะ สุขะ
ยศ และอธิปไตย ความเป็นใหญ่อันเป็นทิพย์ หลังจากกล่าว
แสดงธรรมเสร็จแล้ว ธรรมเทพบุตรพร้อมบริวารก็กลับไปยัง
วิมานของตน
ในครั้งนั้น พระเทวทัตบังเกิดเป็น “อธรรมเทพบุตร”
ได้กล่าวชักชวนให้มหาชน ทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับธรรมเทพบุตร
โดยชี้นําให้มหาชนมีความเห็นผิด และกระทําในสิ่งที่ผิดๆ ซึ่งก็คือ
อกุศลกรรมบท ๑๐ ประการ อันสัตบุรุษไม่สรรเสริญ
ครั้งนั้น ขบวนราชรถของเทพบุตรทั้งสอง โคจรมาพบกัน
กลางอากาศ ธรรมเทพบุตรได้กล่าวด้วยถ้อยค่าอันไพเราะอ่อน
โยน โดยขอร้องให้ฝ่ายอธรรมเทพบุตร และบริวารช่วยหลีกทางให้
อธรรมเทพบุตรกลับตอบว่า “ท่านธรรมเทพบุตร เรา
เป็นผู้ไม่เคยเกรงกลัวใคร เรามีพละกำลังมหาศาล ด้วยเหตุใด
เราจะต้องยินยอมให้หนทางที่ไม่เคยให้แก่ท่าน ในวันนี้เราจะไม่
ให้หนทางแก่ท่าน เพราะการขอร้องหรือเพราะความเป็นผู้