ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เพียงพบเห็นก็เป็นมงคล
๓๖๑
*ในอดีตกาล ณ ที่ใกล้ประตูเมืองปาฏลีบุตร มีพราหมณ์
๒ คน ได้ยินคนทั้งหลายพากันสรรเสริญเกียรติคุณของพระ-
มหานาคเถรเจ้าผู้อยู่ในกาฬวัลลิมณฑปวิหาร ในโรหณชนบท ก็
บังเกิดความเลื่อมใส
มีความปรารถนาจะเห็นพระเถระผู้ทรง
คุณองค์นั้นมาก ได้ตกลงกันว่า จะต้องไปหาท่านให้ได้ ในที่สุด
พราหมณ์ทั้ง ๒ ก็พากันเดินทางออกจากพระนคร แต่พราหมณ์
คนหนึ่งเสียชีวิตในระหว่างทาง พราหมณ์ที่เหลืออีกคน จึงเดิน
ทางต่อไปจนถึงฝั่งทะเล ไปลงเรือที่ท่ามหาดิตถ์มุ่งตรงสู่โรหณ
ชนบท และได้หาที่พักอยู่ในเรือนแห่งจูฬนครคาม ใกล้ที่อยู่ของ
พระมหานาคเถระองค์นั้น
วันรุ่งขึ้นเขาได้จัดแจงตระเตรียมอาหารอย่างดี ไปหา
พระเถระตั้งแต่เช้า และได้ยืนอยู่ในที่ท้ายสุดของหมู่ชน เขา
มองดูพระเถระแต่ไกล ยืนไหว้ท่านอยู่ตรงนั้น จากนั้นจึงเดิน
เข้าไปใกล้ท่านด้วยความปีติยินดี จับข้อเท้าของพระเถระไว้แน่น
ไหว้ด้วยความนอบน้อมอีกครั้ง พร้อมกับกล่าวว่า “พระคุณเจ้า
สูงมากนะขอรับ"
แต่ในความเป็นจริงแล้ว รูปร่างของพระมหานาคเถรเจ้า
ไม่ได้สูงไม่ได้ต่ำนัก ได้สัดส่วนพอดี เขามองหน้าพระเถระ และ
*มก. เรื่องปาฏลีบุตตกพราหมณ์ เล่ม ๓๔ หน้า ๑๙๓