คุณค่าของความเป็นคนในเรื่องราวของธรระพี : หน้า 114/580

ธรระพี ประช กตัญญู คุณค่าของความเป็นคน ๑๑๑ ผู้ทรงเปี่ยมด้วยมหากรุณา เมื่อก่อนตอนที่ข้าพระองค์แข็งแรง อยู่นั้น พระเจ้าอุเทนทรงโปรดปรานข้าพระองค์มาก เพราะ ข้าพระองค์สนองงานได้ทุกอย่าง ในเวลาที่พระองค์ยังรุ่นอยู่ ทรงได้ราชสมบัติพร้อมกับพระเทวีมาก็เพราะข้าพระองค์ จึงได้ พระราชทานการเลี้ยงดูอย่างดี ทรงตกแต่งที่อยู่อาศัย ประพรม ด้วยของหอม ให้ตามประทีปด้วยนํ้ามันเจือของหอม พระราชทานอาหารรสเลิศนานาชนิด มาบัดนี้ข้าพระองค์ชราภาพ ไม่สามารถสนองงานได้ พระเจ้าอุเทนจึงรับสั่งให้งดการบำรุง นั้นทุกอย่าง บัดนี้ข้าพระองค์ได้รับความลำบากเหลือเกิน ไม่มี ที่พึ่งอื่นนอกจากพระองค์เท่านั้น" พระบรมศาสดาสดับเรื่องราวที่ช้างพังต้นทูลทั้งหมดแล้ว ด้วยพระญาณอันบริสุทธิ์ จึงตรัสว่า “เจ้าจงไปเถิด เราตถาคต จะทูลพระราชาให้แต่งตั้งเจ้าให้กลับมามียศดังเดิม” แล้วเสด็จ ไปยังพระราชนิเวศน์ พระราชาทูลนิมนต์พระผู้มีพระภาคให้เข้า ไปในพระราชฐาน ทรงถวายมหาทานแด่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้า เป็นประมุข หลังจากที่ถวายทานแล้ว พระทัยของพระเจ้าอุเทน ก็เบิกบานผ่องใส เหมาะที่จะเป็นภาชนะรองรับพระธรรมเทศนา เมื่อพระบรมศาสดาจะทรงทำอนุโมทนา จึงตรัสถามว่า “ดูก่อน มหาบพิตร พังต้นภัททวดีไปอยู่ที่ไหนเสียเล่า” เมื่อพระราชา กราบทูลว่า “ข้าพระองค์ไม่ทราบเลยพระเจ้าข้า” พระสัมมา