ความเป็นมนุษย์และวิบากของชนในโลก : หน้า 433/580

Boประช ปุจฉา วิสัชนา ๔๓๒ ตอบว่า “ศีลที่รักษาไว้ดีแล้ว ไม่ชำรุด ไม่ด่าง ไม่พร้อยจึงยัง ประโยชน์ให้สําเร็จ ศรัทธาดารงมั่นแล้วยังประโยชน์ให้สําเร็จ ปัญญาเป็นรัตนะของคนทั้งหลาย บุญอันบุคคลพึงนำไปให้ พ้นจากพวกโจรได้” เมื่อเหล่าเทวดาฟังแล้วต่างแซ่ซ้องสาธุการ ชื่นชมในธรรมภาษิตของพระพุทธองค์ จากนั้น เทวดาองค์อื่นทูลถามว่า “ชนเหล่าใดในโลกนี้ได้ ความเป็นมนุษย์แล้วรู้ถ้อยคำ ปราศจากความตระหนี่ เลื่อมใส ในพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ เป็นผู้มีความเคารพ แรงกล้า วิบากของชนเหล่านั้นจะเป็นเช่นไร และสัมปรายภพ ของเขาจะเป็นเช่นไร ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์มาเพื่อ ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้า ไฉนข้าพระองค์จึงจะรู้ความข้อนั้น ขอพระองค์ผู้เป็นอัครบุรุษทรงวิสัชนาปัญหานี้เถิด” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า “ชนเหล่าใดในโลกนี้ ได้ความเป็นมนุษย์แล้ว รู้ถ้อยคำ ปราศจากความตระหนี่ เลื่อมใส ในพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ เป็นผู้มีความเคารพ แรงกล้า ชนเหล่านี้ย่อมปรากฏในสวรรค์ หากถึงความเป็นมนุษย์ ย่อมเกิดในสกุลที่มั่งคั่ง ได้เสื้อผ้าอาหาร ความร่าเริง และ ความสนุกสนานโดยไม่ยาก จึงมีอำนาจแผ่ไปในโภคทรัพย์ที่ ผู้อื่นหาสะสมไว้ บันเทิงใจอยู่ นั่นเป็นวิบากในภพนี้ เมื่อละจาก โลกนี้แล้วย่อมมีสุคติสวรรค์เป็นที่ไป