ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 479/580

ธรรมะเพื่อประชา ละวางเบญจกามคุณ ៤៧៨ เห็นโทษเห็นภัยในการครองราชย์ ปรารถนาที่จะพบความสุขอัน เป็นอมตะ จึงได้เสด็จออกผนวช ทรงตั้งใจปฏิบัติธรรมจนเข้า ถึงความสุขภายใน และได้บรรลุฌานสมาบัติในที่สุด พวกเราก็เช่นเดียวกัน อย่าประมาทในชีวิต ให้รีบ ขวนขวายในการประพฤติธรรม เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ เราเป็นยอดกัลยาณมิตร ผู้เป็นความหวังของชาวโลก จะต้องมี พระธรรมกายเป็นสรณะ เพื่อจะได้ไปแนะนำคนอื่น ให้มีที่พึ่ง ที่แท้จริง และให้เข้าถึงความสุขอันไพบูลย์กันทุกคน แม้เราจะ ยังคงต้องทำมาหากิน ก็ขออย่าได้ประมาทในการดำเนินชีวิต ให้ปฏิบัติธรรมทําใจให้หยุดนิ่งควบคู่กับการทำงานทางโลกไปด้วย ชีวิตจะได้สมบูรณ์ทั้งทางโลกและทางธรรม หรือแม้เราจะอยู่ ท่ามกลางกระแสโลกอันร้อนแรงที่มีสิ่งต่างๆ คอยยั่วยุ ดึงใจ ของเราให้ออกจากเส้นทางสายกลาง แต่หากเรามีสติไม่ประมาท ไม่ปล่อยใจให้ยินดียินร้ายไปตามกระแสโลก และมุ่งทำความ บริสุทธิ์ ให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน อีกทั้งไม่เกียจคร้านใน การทำความเพียร มีกำลังใจเข้มแข็งในการทำความดี และ ฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง สักวันหนึ่งเราจะต้องเข้าถึงพระธรรมกาย อย่างแน่นอน