ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประช
อานิสงส์ การเห็นสมณะ
៣៨៨
คงอยากจะออกบวชเป็นสมณะเหลือเกิน โรหิณีเอ๋ย ลูกถวาย
ข้าวน้ำอย่างสมบูรณ์แก่เหล่าสมณะเป็นประจำ พ่อขอถามลูกว่า
เพราะเหตุไร เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก พวกสมณะไม่ชอบ
ทํางาน เกียจคร้าน อาศัยแต่ของที่คนอื่นให้เลี้ยงชีพ เพราะเหตุไร
เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก”
ลูกสาวเมื่อได้โอกาสจึงตอบคุณพ่อไปว่า “สมณะใน
พระพุทธศาสนามีพระคุณต่อลูกมาก เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศของ
โลก ไม่มีเนื้อนาบุญอื่นยิ่งกว่า สมณะทั้งหลายรักงานสร้างบารมี
เป็นผู้ปรารภความเพียร ไม่เกียจคร้าน ทำแต่งานที่ประเสริฐสุด
คือ งานขจัดกิเลสอาสวะ ท่านเหล่านั้นละราคะ โทสะ และ
โมหะได้สิ้นเชิง เพราะเหตุนั้น สมณะทั้งหลายจึงเป็นที่รักของลูก”
สมณะทั้งหลายก๋าจัดบาปอกุศล คือ โลภะ โทสะ โมหะ
ทำแต่งานสะอาดจึงละบาปได้หมด กายกรรมของสมณะเหล่านั้น
สะอาด วจีกรรมก็สะอาด มโนกรรมก็สะอาด สมณะเหล่านั้นได้
มลทิน บริสุทธิ์ทั้งภายในทั้งภายนอกดุจสังข์และมุกดา ธรรม
ฝ่ายขาวก็บริบูรณ์ เพราะเหตุนั้น สมณะทั้งหลายจึงเป็นที่รัก
ของลูก
คุณพ่อได้ยินลูกสาวกล่าวพรรณนาคุณของสมณะซึ่งไม่เคย
ได้ยินได้ฟังมาก่อน รู้สึกอัศจรรย์ใจเริ่มคล้อยตามคำของลูกสาว