ธรรมะเพื่อประช: อานิสงส์การเห็นสมณะ : หน้า 388/580

ธรรมะเพื่อประช อานิสงส์การเห็นสมณะ ๓๘๗ เมื่อถึงภพชาติสุดท้าย ในสมัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ของเรา เธอได้มาเกิดในสกุลพราหมณ์ชื่อ โรหิณี ในเมืองเวสาลี เป็นหญิงผู้เป็นที่รักของหมู่ญาติยิ่งนัก ทรัพย์สมบัติในเรือนของ เธอมีมากมาย วันหนึ่งเมื่อมีโอกาสไปฟังธรรมในสํานักของภิกษุ ได้ฟังเรื่องความไม่เที่ยงของสังขาร เธอตั้งใจพิจารณาธรรม และทำใจให้หยุดนิ่ง ก็สามารถทำให้รู้แจ้งเห็นแจ้งไปตามความ เป็นจริง ในที่สุดก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันบุคคล เมื่อกลับมาที่บ้าน ก็ไม่ปรารถนาที่จะอยู่ครองเรือนอีก ต่อไป เพราะเห็นว่า ตลอดชีวิตที่ผ่านมานับภพนับชาติไม่ถ้วนนั้น ไม่มีอะไรเป็นแก่นสารเลย เพราะเธอเคยเสวยความเป็นใหญ่ทั้ง มนุษย์สมบัติ และทิพยสมบัติในเทวโลก จึงมุ่งที่จะแสวงหา นิพพานสมบัติ มุ่งที่จะให้บรรลุมรรคผลนิพพาน แต่คุณพ่อของเธอ ไม่อนุญาต เธอก็ไม่ได้น้อยอกน้อยใจแต่อย่างใด ได้หมั่นพูดถึง คุณของความเป็นสมณะ และคุณของพระรัตนตรัยอยู่ตลอด เวลาให้คุณพ่อฟัง เพราะคุณพ่อเป็นพราหมณ์ผู้เคร่งครัดใน ศาสนพิธีมาก จึงไม่ปรารถนาจะให้ลูกสาวเปลี่ยนจากศาสนา- พราหมณ์ไปนับถือศาสนาพุทธ นานวันเข้าคุณพ่อสงสัยว่าทำไมลูกสาวจึงศรัทธาเลื่อมใส ในพระรัตนตรัยยิ่งนัก จึงได้เอ่ยถามว่า “ลูกเอ๋ย ลูกหลับก็พูด ถึงสมณะ ตื่นก็พูดถึงสมณะ กล่าวถึงแต่สมณะเท่านั้น เห็นทีลูก