ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 125/580

ธรรมะเพื่อประชll คุณนิต้องทดแทน ๑๒๔ เข็ญใจนั้นนํามาถวาย เมื่อมหาชนแซ่ซ้องว่า “พระสัมมา สัมพุทธเจ้าไม่ทรงรังเกียจของขบเคี้ยวที่ทำด้วยของหนุ่ม มหาทุคคตะ พระพุทธองค์ทรงเสวยเหมือนเสวยอาหารทิพย์” มหาอามาตย์รู้ลึกชื่นชมในความศรัทธาต่อพระรัตนตรัยของ หนุ่มยากไร้ จึงมอบสมบัติ ๙ โกฏิแก่มหาทุคคตะ เป็นการอนุโมทนาใน ส่วนบุญของเขา พอตกเย็น พระราชารับสั่งให้มหาทุคคตะเข้าเฝ้า ทรงอนุโมทนาบุญด้วยการมอบตำแหน่งเศรษฐีประจำเมืองให้ มหาทุคคตะ พวกภิกษุได้สนทนากันในโรงธรรมสภาว่า “พระบรม ศาสดามิได้ทรงรังเกียจขนมราที่มหาทุคคตะถวายเลย ทรง เสวยเหมือนอาหารทิพย์ ฝ่ายมหาทุคคตะได้ทรัพย์จํานวนมาก ได้ทั้งตำแหน่งเศรษฐีเพราะอาศัยพุทธานุภาพโดยแท้” พระบรม ศาสดาได้ตรัสว่า “มิใช่แต่ในบัดนี้เท่านั้นที่พระองค์บริโภคขนม- ราของมหาทุคคตะโดยไม่รังเกียจ แม้ในคราวที่เป็นรุกขเทวดา ในกาลก่อน ด้วยความที่เป็นผู้มีความกตัญญูรู้คุณ จึงบริโภค ขนมรําของมหาทุคคตะนี้เหมือนกัน” ว่าแล้วทรงน่าเรื่องในอดีต มาตรัสเล่าให้ภิกษุสงฆ์ฟังว่า *ในอดีตกาลพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นเทวดา สถิต ณ ต้นละหุ่งต้นหนึ่ง พวกมนุษย์ในหมู่บ้านพากันยึดเอารุกข