ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
คุณนิต้องทดแทน
๒๓
ตัวอย่างที่เป็นบุคลาธิษฐานในครั้งนี้มีอยู่ว่า ในพระนคร
สาวัตถี พุทธศาสนิกชนนิยมการทำบุญให้ทานเป็นประจำ โดย
เฉพาะผู้เป็นอริยสาวกจะไม่ว่างเว้นจากการให้ทานเลย จะ
สนับสนุนอุปัฏฐากบำรุงภิกษุสงฆ์มิได้ขาด บ้านใดร่ำรวยมากก็
นิมนต์พระมาฉันที่บ้าน ครั้งหนึ่งจำนวน ๕๐๐ รูป บางครั้งก็
ชักชวนกันเป็นหมู่คณะ เพื่อทำบุญใหญ่ หรือบางครั้งรวมคนได้
มากก็ถวายทานแด่พระภิกษุสงฆ์ทั้งหมด โดยมีพระพุทธเจ้าเป็น
ประมุข
ในสมัยนั้นมีลูกจ้างของเศรษฐีคนหนึ่ง เป็นคนยากจน
เข็ญใจ แต่มีจิตเลื่อมใสในพระรัตนตรัย อยากจะถวายภัตตาหาร
แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า แต่เนื่องจากยากจนมากแม้เพียงข้าวยา
คูก็ไม่สามารถหามาได้ นี่ความตระหนี่ในอดีตส่งผลให้ลำบาก
ขนาดนั้น หนุ่มเข็ญใจเมื่อได้รำมาก็นวดให้ละเอียด แล้วขยำๆ
ใส่ในน้ำ ปั้นเป็นก้อนๆ เอาใบตองมาห่อไว้ เผาในกองเถ้าให้มี
กลิ่นหอม แล้วตั้งใจว่า จะถวายขนมที่ทำด้วยมือนี้แด่พระผู้มี
พระภาคเจ้า จึงถือขนมเดินไปรอพระบรมศาสดา
พระบรมศาสดาทรงทราบความมุ่งมั่นในทานของบุรุษ
ยากจนเข็ญใจผู้นี้ จึงตรัสว่า “ท่านจงนำของขบเคี้ยวมาเถิด”
เขาได้ใส่ขนมลงในบาตรแล้ว ยืนอยู่ข้างๆ พระบรมศาสดาไม่
ทรงรับของขบเคี้ยวทีคนอื่นๆ ถวายเลย ทรงเสวยขนมที่บุรุษ