ความหมายของผู้ยินดีในโลกและมหาบุรุษ : หน้า 196/580

ธรระพี ประชาช มาฟังธรรม กันเถิด ១៩៥ ฝ่ายติสสเมตเตยยมาณพ ก็ได้ทูลถามปัญหาพระพุทธ องค์ว่า “ใครชื่อว่าผู้ยินดีในโลกนี้ ความหวั่นไหวในอารมณ์ต่างๆ ย่อมไม่มีแก่ใครบ้าง ใครรู้ส่วนสุดทั้งสอง แล้วไม่ติดอยู่ในส่วน ท่ามกลางด้วยปัญญา พระองค์ตรัสสรรเสริญใครว่าเป็นมหาบุรุษ มีใครบ้างไหม ที่ล่วงตัณหาเครื่องร้อยรัดในโลกนี้ได้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสพยากรณ์ว่า “ดูก่อนเมตเตยยะ ผู้เห็นทุกข์เห็นโทษในกามทั้งหลาย แล้วประพฤติพรหมจรรย์ ปราศจากตัณหาเครื่องร้อยรัดแล้ว มีสติทุกเมื่อ พิจารณาเห็น ธรรมตามความเป็นจริง สามารถขจัดกิเลสให้หลุดร่อนออกไปได้ ชื่อว่าผู้ยินดีในโลกนี้ ความหวั่นไหวทั้งหลายย่อมไม่มีแก่บุคคลนั้น ผู้รู้ส่วนสุดทั้งสอง เรากล่าวสรรเสริญบุคคลนั้นว่าเป็นมหาบุรุษ บุคคลนั้นล่วงตัณหาเครื่องร้อยรัดในโลกเสียได้ จึงเป็นผู้มีชีวิต ที่อยู่เหนือโลก” ฝ่ายเมตตคูมาณพได้ทูลถามพระพุทธองค์ว่า “นักปราชญ์ ทั้งหลาย เขาพากันข้ามห้วงน้ำคือโอฆะ มีชาติ ชรา โสกะ และ ปริเทวะได้อย่างไรหนอ ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นมุนี ขอพระองค์ จงตรัสพยากรณ์ธรรมอันเป็นเครื่องข้ามโอฆะ แก่ข้าพระองค์ ด้วยเถิด” พระบรมศาสดาตรัสว่า “ดูก่อนเมตตคู เธอจงเป็นผู้มีสติ