ขันติธรรมในพระโพธิสัตว์ : หน้า 302/580

ธรรมะเพื่อประช ขันติธรรม อยู่ที่ไหน ๓๐๑ แม้จะได้รับทุกข์ทรมานสาหัสขนาดนั้น แต่พระดาบสก็ ไม่ยอมเอ่ยปากขอชีวิตกับพระราชา เพราะท่านปรารถนาจะ เพิ่มเติมขันติบารมี จะได้เป็นพลวปัจจัยให้ได้บรรลุสัมมาสัม- โพธิญาณต่อไปในอนาคต ฝ่ายพระราชาเมื่อไม่สมใจ จึงตรัส ประชดประชันว่า “ท่านผู้เดียวจงยกย่องเชิดชูขันติไปเถิด” ว่า แล้วก็เอาพระบาทกระทืบยอดอกพระดาบสแล้วเสด็จจากไป เมื่อพระราชาเสด็จไปแล้ว ท่านเสนาบดีเกรงว่า พระ ดาบสผู้มีฤทธานุภาพมากจะโกรธ และอาจบันดาลให้เมือง ทั้งเมืองพังพินาศไปได้ จึงรีบเข้ามาเช็ดโลหิตประคองร่างของ พระโพธิสัตว์ เก็บรวบรวมอวัยวะต่างๆ แล้วกล่าวขอร้องให้ท่าน ได้อดโทษให้พระราชาและทุกๆ คน พระโพธิสัตว์ท่านเป็นผู้มีใจ ประกอบด้วยมหากรุณาอยู่แล้วจึงบอกว่า “พระราชาพระองค์ใด รับสั่งให้ตัดมือ เท้า หู และจมูกของเรา ขอพระราชาพระองค์นั้น จงทรงพระชนม์ยั่งยืนนาน ทรงพระเกษมสำราญยิ่งๆ ขึ้นไป อาตมภาพไม่มีความโกรธเคืองในพระราชาแม้เพียงเล็กน้อย ขอ พระองค์ทรงพระเจริญเถิด” ฝ่ายพระราชาเมื่อลับคลองจักษุของพระโพธิสัตว์เท่านั้น มหาปฐพีซึ่งหนาสองแสนสี่หมื่นโยชน์ ไม่สามารถจะรองรับโทษ มหันต์ที่พระราชาได้ทําไว้ ได้แยกออกแล้วเปลวไฟจากอเวจี มหานรกก็แลบออกมาเผาไหม้พระราชา และถูกธรณีสูบ