ธรรมะและการปฏิบัติพรหมจรรย์ : หน้า 417/580

ธรรมะ ประชา เกวียน ๗ ผลัด ทางลัดสู่นิพพาน ๔๑๖ มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ ปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ ญาณทัสสนวิสุทธิ ก็เหมือนการเปลี่ยนรถจากคันที่ ๒ ไปขึ้นรถ คันที่ ๓ คันที่ ๔ คันที่ ๕ คันที่ 5 และคันที่ ๗ ไปตามลำดับ จะ บอกว่าประพฤติพรหมจรรย์เพื่อให้ได้อย่างใดอย่างหนึ่งก็ไม่ได้ วิสุทธิ ๗ จึงมีความเกื้อกูลกันทั้งหมดเช่นนี้ เพราะสีลวิสุทธิเป็นประโยชน์แก่จิตตวิสุทธิ์ จิตตวิสุทธิ เป็นประโยชน์แก่ทิฏฐิวิสุทธิ ทิฏฐิวิสุทธิเป็นประโยชน์แก่ กังขาวิตรณวิสุทธิ กังขาวิตรณวิสุทธิเป็นประโยชน์แก่ มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ์ มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ เป็นประโยชน์แก่ปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ ปฏิปทาญาณทัสสน วิสุทธิเป็นประโยชน์แก่ญาณทัสสนวิสุทธิ์ ญาณทัสสนวิสุทธิเป็น ประโยชน์แก่อนุปาทาปรินิพพาน ผู้มีอายุ ผมประพฤติพรหมจรรย์ ในพระผู้มีพระภาคเจ้า เพื่ออนุปาทาปรินิพพานอย่างนี้แหละ” พระสารีบุตรได้ฟังเช่นนั้น ก็กล่าวชมเชยว่า “เป็นลาภ ของข้าพเจ้าที่ได้ดีแล้วหนอ ที่ได้พบเห็น ได้นั่งใกล้ท่านผู้เป็น พระธรรมกถึก” ฝ่ายพระปุณณมันตานีบุตรถามว่า “ผู้มีอายุ ท่านชื่ออะไร และเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลายรู้จักท่านว่าอย่างไร” พระสารีบุตรตอบว่า “ผู้มีอายุ ผมชื่ออุปติสสะ แต่พวกเพื่อน พรหมจรรย์รู้จักผมว่า สารีบุตร”