ตบะธรรมนำชีวิต สู่นิพพาน : หน้า 509/580

Bะ ประชา l ตบะธรรมนำชีวิต สู่นิพพาน ៥០៨ ความทุกข์กายทุกข์ใจเป็นธรรมดาของสรรพสัตว์ที่ เวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ ตั้งแต่แรกเกิดจนกระทั่งถึงวันที่ หลับตาลาโลก ทุกชีวิตล้วนต้องพบกับความทุกข์ เพราะมีความ ทุกข์เป็นพื้นฐาน เช่นเดียวกับโลกที่มีความมืดเป็นพื้นฐาน แต่ที่ เรามองเห็นคนสัตว์ลิ่งของต่างๆ ได้ เพราะมีแสงสว่างจากดวง- อาทิตย์ ดวงจันทร์ หรือดวงไฟ เมื่อเราเข้าใจความเป็นจริงว่า ชีวิตเป็นทุกข์แล้ว เราจะเกิดความเบื่อหน่าย และรีบขวนขวาย หาทางหลุดพ้นจากทุกข์ แสวงหาความสุขที่แท้จริง การ ปฏิบัติธรรมเป็นวิธีที่ดีที่สุด สำหรับชีวิตของผู้ที่ปรารถนาความ หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง มีวาระพระบาลีไว้ใน วิธูรชาดก ว่า “คนใดย่อมไม่ทําความโกรธ ในบุคคลควรโกรธ อนึ่ง คนใดเป็นสัปบุรุษ ย่อมไม่โกรธในกาลไหนๆ ถึงเขาโกรธแล้ว ก็หาทำาความโกรธให้ปรากฏไม่ บัณฑิตทั้งหลายเรียก คนนั้นแลว่า ผู้สงบในโลก” ความอดทนมาจากภาษาบาลีว่า ขันติ หมายถึงการรักษา ปกติภาวะของตนไว้ได้ ไม่ว่าจะถูกกระทบกระทั่งด้วยสิ่งอันไม่ พึงปรารถนา ก็ยังคงมั่นคงหนักแน่นเหมือนแผ่นดิน โดยเฉพาะ การเดินทางไกลไปสู่อายตนนิพพาน ต้องอาศัยขันติธรรม