ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ผู้มีขันติธรรมเป็นเลิศ
២៩០
มาอยู่ได้เขาพระสุเมรุ ก็จะนึกถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ที่ตนเองเคย
เสวยสุขมาก่อน จึงคิดจะยึดเอาคืนมาให้ได้
แต่ก่อนจะออกทำสงครามกัน ท้าวเวปจิตติจะสั่งอสูร
บริวารว่า “ท่านผู้นิรทุกข์ทั้งหลาย เมื่อสงครามระหว่างเทวดา
กับอสูรประชิดกันแล้ว หากพวกอสูรได้ชัยชนะ พวกเทวดาเป็น
ฝ่ายพ่ายแพ้ ก็ขอให้พวกท่านช่วยกันเอาเชือกวิเศษ มัดท้าว
สักกะจอมเทพไว้ให้มั่น แล้วนำมาที่ภพอสูรของเรา”
ฝ่ายท้าวสักกะ ก็จะบัญชาการรบเอง ทรงกำชับกับ
เหล่าทวยเทพในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ว่า “ดูก่อนท่านผู้นิรทุกข์
ทั้งหลาย ถ้าเมื่อสงครามระหว่างเทวดากับอสูรเกิดขึ้น หาก
พวกเทวดาเป็นฝ่ายชนะ พวกอสูรถึงปราชัย ขอให้พวกท่าน
ช่วยกันมัดมือมัดเท้าของท้าวเวปจิตติจอมอสูร อย่าให้หนีไปได้
แล้วให้นําขึ้นมาหาเราที่สุธรรมสภา แล้วก็ออกทำสงครามกัน”
ชาวสวรรค์เขารบกันด้วยเทวฤทธิ์ อาวุธชนิดต่างๆ เกิดขึ้นมา
ด้วยอานุภาพของเทวดา ฝ่ายอสูรก็มีอาวุธยุทโธปกรณ์ที่มี
ลักษณะพิเศษกันออกไป
เทวสงครามแต่ละครั้ง ก็มีการผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ
ในสมัยนั้น ฝ่ายเทวดาได้รับชัยชนะ พวกอสูรพ่ายแพ้ก็พากัน
หลบหนี กลับลงไปที่ภพอสูรเหมือนเดิม เหลือแต่ท้าวเวปจิตติที่