ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
อย่าลบหลู่ คุณ ท่าน
៤៨
งานหลักของมวลมนุษยชาติ คือการสร้างบารมีไปสู่
อายตนนิพพาน เพราะเราเกิดมาภพชาติหนึ่ง ก็เพื่อสั่งสมบุญ
บารมีเท่านั้น บุญที่เราได้ทำไว้ดีแล้ว จะเป็นเสบียงในการเดิน
ทางข้ามวัฏสงสารอันยาวไกล เพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมายอันสูงสุด
ของชีวิต คือ การทำจิตให้บริสุทธิ์หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ให้
เข้าถึงพระธรรมกาย เข้าถึงความสุขอันเป็นนิรันดร์ ซึ่งเป็น
สุดยอดแห่งความปรารถนาของมวลมนุษยชาติ
ในอัมพชาดก บัณฑิตในกาลก่อนได้กล่าวสรรเสริญคุณ
ของผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ไว้ว่า
“ขตฺติยา พฺราหฺมณา เวสสา สุททา จณฺฑาลปุกกุสา
ยมหา ธมฺนํ วิชาเนยฺย โส หิ ตสฺส นรุตฺตโม
บุรุษพึงรู้แจ้งธรรมจากผู้ใด เป็นกษัตริย์ก็ตาม เป็น
พราหมณ์ก็ตาม เป็นแพศย์ก็ตาม เป็นศูทรก็ตาม เป็นคน-
จัณฑาล คนเก็บขยะก็ตาม ผู้นั้นจัดเป็นคนสูงสุดของบุรุษนั้น”
วิชาความรู้เป็นสิ่งที่ทรงคุณค่า เพราะมนุษย์ดำรงชีพอยู่
ได้ ก็ด้วยอาศัยวิชาความรู้ดังคำที่ว่า “มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่
นับแสน” ดังนั้นครูบาอาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชาความรู้ให้จึงเป็น
ผู้มีพระคุณที่ศิษย์พึงเคารพนอบน้อม และมีความกตัญญูกตเวที
ยิ่งถ้าให้ความรู้ในทางธรรมที่ทำให้พ้นทุกข์ได้ยิ่งมีพระคุณมหาศาล