ธรรมะเพื่อประช: ความกตัญญูและความเป็นธรรม : หน้า 26/580

ธรรมะเพื่อประช สุวรรณสาม ยอดกตัญญู ๒๕ ไม่ได้อีกแล้ว ตอนนี้ที่อาศรมยังมีอาหารอยู่บ้าง พ่อและแม่พอ จะดำรงชีวิตไปได้อีก 5 วัน หลังจากนั้นเมื่อไม่ได้อาหาร คงจะ ต้องตายเป็นแน่ ความทุกข์เพราะถูกพระองค์ยิงด้วยลูกศรนี้ ยังไม่เท่ากับความทุกข์ที่ข้าพระองค์จะไม่ได้บำารุงบิดามารดา อีกต่อไป” พระราชาทรงเสียพระทัยเป็นอย่างยิ่ง ดำริว่า “เราได้ ทำกรรมหนักเสียแล้ว ได้ประหารบุรุษผู้ตั้งอยู่ในธรรม ปฏิบัติ ต่อบิดามารดาด้วยความกตัญญู ถ้าเราตายไป จะต้องตกนรก เป็นแน่ ราชสมบัติจักช่วยอะไรเราได้” จึงตรัสว่า “ท่านอย่าได้ กังวลไปเลย เราจะเลี้ยงดูบิดามารดาของท่าน ให้เหมือนกับที่ ท่านได้กระทําไว้” สุวรรณสามได้ฟังดังนั้น จึงกล่าวว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้ เจริญ ข้าพระบาทขอน้อมกราบพระองค์ ขอพระองค์ทรงบำรุง เลี้ยงบิดามารดา ผู้มีดวงตามืดบอดด้วยเถิด และขอพระองค์ได้ ตรัสบอกบิดามารดาให้ทราบว่า ข้าพระองค์ขอกราบแทบเท้า ท่านทั้งสองเป็นครั้งสุดท้าย” จากนั้นก็สิ้นลม แล้วอยู่ในอาการ ที่สงบนิ่ง พระราชาทรงนำดอกไม้มาบูชาสุวรรณสาม แล้วกราบ ลงในทิศทั้งสี่ ได้ถือหม้อน้ำเสด็จไปยังอาศรมของดาบส ตรัส