ธรรมะเพื่อประชาชน: การอดทนและความอิสระ : หน้า 267/580

ธรรมะเพื่อประชll อดทน ให้ถึงที่สุด ๒๖๖ ใจเร็วด่วนได้ ประโยชน์ที่ชอบย่อมสําเร็จแก่ผู้ไม่ใจร้อน จึงได้ ความอิสระในที่สุด เพราะปัญญาและการเห็นธรรม บุคคลจึงไม่ ก่อเวรกับใคร” นายสารถีฟังแล้วคิดว่า ขนาดราชกุมารยังทรงอดทน ทุกอย่าง เพื่อจะให้พ้นจากราชสมบัติ แล้วเราเป็นเพียงสามัญชน ทำไมจะสละชีวิตไม่ได้ จึงทูลขอบวชตาม แต่พระกุมารรับสั่ง ให้นําราชรถกลับไปคืนก่อน จะได้บรรพชาโดยไม่เป็นหนี้ เมื่อนายสารถีกลับถึงพระนคร ได้กราบทูลพระราชาว่า “พระโอรสมีรูปสมบัติงดงาม สมบูรณ์ด้วยกำลัง พระกระแส เสียงก็ไพเราะ เป็นมหาบุรุษที่ยากจะหาบุรุษใดมาเทียบเท่า พระราชาทรงดีพระทัยเป็นล้นพ้น จึงตรัสเรียกเสนาอำมาตย์มา เข้าเฝ้า และทรงมีรับสั่งให้เตรียมราชรถ ไปอัญเชิญพระโอรส เสด็จกลับพระนครทันที ฝ่ายเตมียกุมารทรงเบิกบานพระทัยในชีวิตของนักบวช ที่เป็นอิสระ มีความสุขในเพศสมณะ ได้ประทับนั่งใต้โคนไม้ บำเพ็ญภาวนาจนได้บรรลุฌานสมาบัติ ทรงอยู่ด้วยพรหมวิหาร ธรรม มีพระอินทรีย์ผ่องใส เมื่อพระราชาพร้อมด้วยข้าราชบริพารมาถึง เตมีย ดาบสก็ปฏิสันถารเป็นอย่างดี แต่เมื่อพระราชาทรงขอร้องให้