ธรรมะเพื่อประชา: นกแขกเต้าและการเสียสละเพื่อพระราชา : หน้า 135/580

ธรรมะเพื่อประชา นกแขกเต้าทุ่มเทชีวิต ตอบแทนคุณ ๑๓๔ เหล่านั้นก็ไม่รู้จัก จึงได้โผบินไปถามฝูงนกที่อยู่อาศัยระหว่าง ภูเขาลูกที่สอง ที่สาม ที่สี่ ที่ห้า ที่หก ก็ไม่มีนกตัวใหนบอกได้ พอบินไปถึงภูเขาลูกที่ ๗ นกแขกเต้าเหล่านั้นบอกว่า “มีอยู่ใน ระหว่างกาญจนบรรพตโน่น” สุวโปดกดีใจมาก ขอร้องให้นกเหล่านั้นช่วยนำทางไป แต่ก็ไม่มีนกตัวใดกล้าอาสา เพราะมะม่วงอัพภันตระนั้น เป็นของ ท้าวเวสสุวัณมหาราช ใครๆ ไม่อาจเข้าไปใกล้ได้ ต้นไม้ทุกต้น ล้อมด้วยตาข่ายเหล็ก ๗ ชั้น ตั้งแต่รากก็มีกุมภัณฑ์ และ รากษสจํานวนพันรักษาอยู่ สถานที่นั้นเหมือนอเวจีมหานรก เป็นประดุจไฟลุกอยู่ตลอดกัป แม้จะไม่มีนกตัวใดอาสาพาไป เมื่อสุวโปดกรู้เส้นทางแล้ว ก็ตัดสินใจมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวบินตรงไป ที่กาญจนบรรพตทันที เมื่อไปถึงก็หาอุบายจะบินเข้าใกล้ต้น มะม่วงอัพภันตระ แต่ถูกพวกรากษสจับได้ สุวโปดกได้พูดจาด้วยถ้อยคำไพเราะว่า “ท่านอย่าได้ฆ่า นกอย่างเราเลย พระเจ้าพาราณสีทรงส่งเรามา เพื่อต้องการ ผลมะม่วงอัพภันตระ เรานั้นได้สละชีวิตเพื่อพระราชา จึงกล้า บินมาที่นี่ บุคคลใดสละชีวิตเพื่อประโยชน์แก่บิดามารดา และ เจ้านายผู้ทรงธรรม บุคคลนั้นย่อมบังเกิดในเทวโลกเที่ยงแท้ เพราะฉะนั้น แม้เราพ้นจากกำาเนิดเดียรัจฉานนี้แล้ว จักบังเกิด