ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
คุณสมบัติ ของ คนดี
๑๔๐
ความกตัญญู คือความรู้จักอุปการคุณที่คนอื่นทำไว้กับตน
แล้วก็ตามระลึกถึงไม่เคยลืมเลือน ผู้ใดก็ตามไม่ว่าจะเป็นคนที่
สูงกว่าเรา เสมอเรา หรือต่ำกว่าเรา ที่ทำคุณแก่เราแล้ว จะ
มากหรือน้อยก็ตาม เราต้องตามระลึกถึงด้วยความซาบซึ้งใจอยู่
เสมอ ไม่ลืมอุปการคุณท่านเหล่านั้น เช่น ท่านผู้ที่เลี้ยงดูสั่งสอน
เรามา ให้ที่พัก ให้ที่ทำงาน ช่วยเหลือเมื่อยามขัดสนในชีวิตยาม
มีภัย เราต้องตามระลึกถึงพระคุณท่านอยู่เสมอ กตเวที คือ
นอกจากจะระลึกนึกถึงคุณท่านแล้ว ต้องตอบแทนคุณของท่าน
0
เหล่านั้นด้วย ตอบแทนให้ยิ่งกว่าที่ท่านมีอุปการคุณต่อเรา แล้ว
ประกาศคุณความดีของท่านให้ยิ่งใหญ่ สมกับที่ท่านได้ทำ
ประโยชน์ให้กับเรา โดยเฉพาะพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระสงฆ์
บิดามารดา คุณครู อุปัชฌาย์อาจารย์ของเรา จะต้องตามระลึก
นึกถึงพระคุณของท่านอยู่เสมอ แล้วต้องตอบแทนพระคุณของ
ท่านให้ได้ในทุกโอกาส และประกาศคุณความดีของท่านให้เต็มที่
การกระทำเช่นนี้จึงจะได้ชื่อว่า เป็นผู้มีความกตัญญูกตเวที
อย่างแท้จริง
*เหมือนอย่างพระสารีบุตรเถระผู้เป็นยอดของภิกษุใน
ด้านความกตัญญู ที่ได้ชื่อว่าเป็นยอดกตัญญูนั้น ก็เพราะว่าแม้
*มก. ขุททกนิกาย ธรรมบท เล่ม ๔๐ หน้า ๑๒๒