การวิเคราะห์องค์ความรู้เกี่ยวกับพระมหาโมคคัลลานเถรเจ้า : หน้า 452/580

ธรรมะเพื่อประช เลิศเฉพาะทาง เลิศทุกทาง ๔๕๑ พระมหาโมคคัลลานเถรเจ้าเป็นผู้เลิศในทางมีฤทธิ์มากจริง ข้อที่ ว่า ถูกพวกโจรทุบตีแหลกละเอียดจนนิพพานก็เห็นจะไม่ถูกต้อง ถ้าข้อที่ว่า ถูกพวกโจรทุบตีแหลกละเอียดจนนิพพานนั้น เป็นความจริง การที่พระมหาโมคคัลลานะเป็นผู้เลิศในทางฤทธิ์ นั้นก็ต้องผิด พระมหาโมคคัลลานะไม่สามารถกำจัดอันตรายที่ จะมีแก่ตนด้วยฤทธิ์ได้หรือ ท่านไม่อาจเป็นที่พึ่งของมนุษย์และ เทวโลกได้หรือ ปัญหาข้อนี้เข้าใจได้ยาก มีความขัดแย้งกันในตัว ยากที่จะทําความเลื่อมใสให้เกิดได้ ขอท่านผู้มีปรีชาญาณได้ โปรดวิสัชนาให้กระจ่างแจ้งด้วยเถิด” พระเถระได้วิสัชนาว่า “ขอถวายพระพร ข้อที่ตรัสว่า พระมหาโมคคัลลานะ เลิศกว่าภิกษุทั้งหลายผู้มีฤทธิ์นั้นก็ถูก ข้อ ที่ว่าท่านถูกโจรทุบตีจนต้องนิพพาน ก็ถูก แต่การถูกทุบตีนั้น เป็นเพราะกรรมเข้ายึดไว้ คือ เป็นวิบากกรรมของท่าน ที่เคย ถูกอกุศลเข้าสิงจิตให้กระทำปิตุฆาตและมาตุฆาตุ คือ ฆ่าพ่อฆ่า แม่มาก่อน ไม่มีใครหลีกเลี่ยงกฎแห่งการกระทำได้ สักวันย่อม ต้องได้รับผลของกรรมนั้น” พระเจ้ามิลินท์ตรัสแย้งว่า “ข้าแต่พระนาคเสน สิ่งทั้งสอง คือ อิทธิวิสัยของผู้มีฤทธิ์ และกรรมวิบากเป็นอจินไตย ใครๆ ไม่ควรคิดมิใช่หรือ ทำไมพระมหาโมคคัลลานะจึงไม่ใช้ฤทธิ์ซึ่งมี