ทางรอดจากสังสารวัฏ : หน้า 503/580

Boประช ทางรอด จากสังสารวัฏ ๕๐๒ วันหนึ่งพระราชาได้รับสั่งให้หมู่เสนาตกแต่งบ้านเมือง พระองค์ ทรงแต่งตัวเป็นท้าวสักกะ ทรงให้แต่งช้างที่ประทับเป็นเหมือน ช้างเอราวัณ แล้วประทับนั่งบนคอช้าง ให้พระโพธิสัตว์นั่งบน หลังช้างตรงที่นั่งด้านหลัง พระราชาเสด็จเวียนประทักษิณรอบ พระนคร ฝ่ายพระราชชนนีประทับยืนอยู่ที่พระแกลด้วยดำริว่า เราจะมองดูลูกของเรา พลันสายตาเหลือบไปเห็นพระโพธิสัตว์ พระนางจึงบังเกิดจิตปฏิพัทธ์อย่างแรงกล้า ไม่อาจทรงพระองค์ อยู่ได้ เสด็จเข้าห้องบรรทม ทรงงดพระกระยาหาร เพราะถูก พิษรักทิ่มแทงจนไม่สามารถเสวย พระกระยาหารได้ พระราชาไม่เห็นพระราชชนนีหลายวัน จึงตรัสถามหาว่า “เสด็จแม่หายไปไหนหลายวัน” ครั้นรู้ว่า ตอนนี้พระราชชนนี ทรงประชวรหนักจึงเสด็จไปเยี่ยม ทรงไต่ถามสาเหตุที่ประชวร พระมารดาไม่กล้าเล่าให้ฟัง เพราะเกิดความละอาย ภายหลัง พระราชาส่งมเหสีไปไต่ถามถึงสาเหตุ เมื่อรู้ว่าพระมารดาหลง รักสหายของตน ด้วยความที่ทรงรักพระมารดามาก จึงตรัส บอกให้พระมเหสีไปทูลพระมารดาว่า “เสด็จแม่ไม่ต้องเป็นห่วง หม่อมฉันจะตั้งสหายเป็นพระราชา แล้วตั้งเสด็จแม่เป็นพระมเหสี” พระชนนีฟังดังนั้น ทรงดีพระทัย อาการที่ทรุดหนักพลันดีขึ้น ในทันที เมื่อพระเจ้าพรหมทัตให้สัญญากับพระมารดาอย่างนั้นแล้ว