ขันติและเมตตา: เส้นทางสู่สวรรค์ : หน้า 321/580

Boประช ขันติ และเมตตา พาสู่ดุสิต บุรี ๓๒๐ อาลัยรักในพระกุมาร ทำให้พระหทัยของพระนางแตกสลายไป ได้สิ้นพระชนม์ลง ณ ที่นั้นเอง ฝ่ายพระราชาเองก็ไม่อาจดำรงอยู่บนบัลลังก์ได้ ทรง เกิดความรุ่มร้อนทั่วสรรพางค์กาย กลิ้งตกลงบนท้องพระโรง พื้นที่เรียบสนิทก็แยกออกเป็นสองส่วน แผ่นดินทึบหนาถึงสอง แสนสี่หมื่นโยชน์ ไม่อาจรองรับโทษทัณฑ์ของพระราชาได้ จึง แยกออกเป็นช่อง เปลวไฟจากอเวจีมหานรก ได้หอบเอาพระเจ้า มหาปตาปะ ฉุดลงไปในอเวจีมหานรกทันที ส่วนธรรมบาลกุมาร ผู้มีขันติธรรม และมีเมตตาธรรมอันเป็นปรมัตถบารมี ละโลก แล้วก็ได้ไปเสวยสุขอยู่ในสวรรค์ชั้นดุสิต จากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า ขันติและเมตตาธรรม เป็นตบะ ธรรมชั้นเยี่ยม สำหรับผู้ที่มุ่งฝึกฝนอบรมตนเอง เพื่อก้าวขึ้นสู่ ความเป็นยอดของนักสร้างบารมี พระพุทธองค์ทรงสอนให้เรา รู้จักอดทน เวลามีความโกรธเกิดขึ้น เราก็ต้องรู้เท่าทันว่านี่คือ กิเลสโทสะ แล้วรีบหยุดความโกรธ ด้วยการทำใจหยุดนิ่งเฉยๆ ไม่นานความโกรธนั้นก็จะดับไป ตอนแรกๆ ความโกรธอาจจะ พลุ่งพล่านอยู่ในใจ แต่ก็ไม่ถึงกับหลุดออกมาข้างนอกให้คนอื่น ได้ยิน พอเราหยุดนิ่งสักพักหนึ่ง ความโกรธ ความขุ่นข้อง หมองใจนั้นก็จะจางหายไป เพราะฉะนั้นอย่าเก็บความโกรธหรือ ความผูกพยาบาทไว้ เพราะสิ่งนี้จะเผาจิตใจให้ไหม้เกรียม สิ่งที่