การฟังธรรมและอานิสงส์จากความเลื่อมใส : หน้า 223/580

Boประช ฟังธรรมตามกาล ก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธา ได้เหาะเข้าไปใกล้พระพุทธองค์ แล้ว ตั้งใจฟังพระสุรเสียงที่พระพุทธองค์กำลังแสดงธรรมเรื่องอนิจจ ลักขณะว่า อนิจจา วต สังขารา สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ แม้ได้ยินธรรมะเพียงบทเดียว ก็รู้สึกปลื้มใจชื่นอกชื่นใจ เกิด มหาปีติท่วมท้น เพราะอมตธรรมเพียงบทเดียวมีคุณค่ายิ่งกว่า สิ่งใดๆ ทั้งปวง และพระสุรเสียงของพระพุทธองค์ก็ไพเราะ เสนาะโสต ชัดเจนแจ่มใส ไม่แหบ ไม่พร่า เสียงก้องกังวาน ท่านได้จดจำเอาพระดำรัสเรื่องสังขารไม่เที่ยง แล้วก็ เหาะอ้อมบริเวณนั้นไปด้วยความเคารพ มีจิตเบิกบานผ่องใส จากนั้นก็นำไปหมั่นพิจารณา พร้อมกับบำเพ็ญตบะอยู่ในป่าเป็น เวลานาน ครั้นละโลกไปแล้วก็ไปบังเกิดเป็นเทพบุตรในสวรรค์ ชั้นดาวดึงส์ ด้วยอานิสงส์ที่ฟังธรรมเพียงบทเดียวนั้น ทำให้ ท่านเสวยทิพยสมบัติเป็นเวลายาวนานถึง ๓ หมื่นกัป ท่านเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสองภพภูมิเท่านั้น คือ เมื่อ จุติจากสวรรค์ ก็ได้มาเป็นพระเจ้าจักรพรรดิถึง ๓๑ ครั้ง จากนั้น ก็กลับไปเสวยสุขในเทวโลกอีก ๕๑ ครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งเป็นเวลา ยาวนานมาก แล้วได้มาเกิดเป็นพระราชาประเทศราชอีกหลาย หมื่นชาติ ที่พิเศษสำหรับท่านอย่างหนึ่งก็คือ แม้จะไปเกิดใน เทวโลกหรือเป็นมนุษยโลก ท่านก็สามารถทรงจำบทว่า อนิจจา วต สงฺขารา ได้เป็นอย่างดีไม่เคยลืมเลือนไปจากใจเลย ทำให้