ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ลูกน้อยโพธิสัตว์
៥៩
ใกล้ๆ กัน บิดาประหลาดใจจึงถามว่า “ลูกจะขุดหลุมไปทำไม”
พระโพธิสัตว์ตอบว่า “เมื่อคุณพ่อแก่ตัวลง ย่อมเจ็บไข้
ได้ป่วยด้วยโรคชรา ถ้ามีชีวิตอยู่ต่อไปก็จะลำบาก ลูกจึงขุดหลุมนี้
สำหรับคุณพ่อ เหมือนที่คุณพ่อทำให้คุณปู่ครับ” บิดาได้ฟังจึงไม่
พอใจ แล้วกล่าวว่า “ทำไมลูกมาพูดกระทบกระเทียบขู่เข็ญพ่อ
แบบนี้ พ่อเป็นคนให้กำเนิดลูก แต่ลูกกลับไม่มีความอนุเคราะห์
เกื้อกูลแก่พ่อเลย”
เด็กน้อยผู้เป็นบัณฑิต ก็บอกว่า “ใช่ว่าลูกจะไม่มีความ
อนุเคราะห์คุณพ่อ ลูกยังเคารพรักคุณพ่ออยู่เสมอ แต่ลูกไม่
อยากให้คุณพ่อทําผิดพลาดต่อผู้มีพระคุณ ใครก็ตามที่
เบียดเบียนบิดามารดา ซึ่งเป็นผู้ไม่ประทุษร้ายบุตร คนนั้น
เมื่อตายแล้วย่อมตกนรกโดยไม่ต้องสงสัย ส่วนใครบำรุงเลี้ยงดู
บิดามารดาด้วยข้าว และนํ้า เมื่อเขาตายจากโลกนี้ไปแล้ว ย่อม
เข้าถึงสุคติโดยไม่ต้องสงสัย
เมื่อบิดาได้ฟังวาจาสุภาษิตของลูกน้อยวัย 9 ขวบแล้ว
ก็ได้คิด จึงพูดว่า “ลูกเอ๋ย เจ้าเป็นบัณฑิต เจ้าได้อนุเคราะห์เกื้อกูล
พ่อเป็นอย่างยิ่ง พ่อหลงผิดไป เพราะแม่ของเจ้ายุยงอยู่เรื่อยๆ
จึงได้พลั้งพลาดไปทํากรรมที่ไม่สมควรถึงขนาดนี้ ต่อแต่นี้ไป
พ่อจะไม่ทำอีกแล้ว” พระโพธิสัตว์ทราบว่าบิดาสำนึกผิดแล้ว จึง