ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 273/580

ธรรมะเพื่อประชา มองโลกในแง่ดี ๒๗๒ กระทั่ง อดทนต่อการเจ็บไข้ได้ป่วย อดทนต่อกิเลสเย้ายวน ตลอดจนอดทนในการฝึกฝนเพื่อพัฒนาจิตใจให้หยุดนิ่ง เพราะขันติเป็นตบะเครื่องแผดเผากิเลสให้เร่าร้อน เมื่อกิเลสเร่าร้อนก็หลุดร่อนออกจากใจ กุศลธรรมทั้งมวลเจริญ ขึ้นมาก็เพราะความอดทน ผู้มีความอดทนจึงได้ชื่อว่า ทำตาม คำสอนของพระบรมศาสดา เป็นการปฏิบัติบูชาที่พระพุทธองค์ ทรงสรรเสริญ *ในสมัยพุทธกาล ก่อนเข้าพรรษา มีภิกษุรูปหนึ่งชื่อว่า “พระปุณณะ” เป็นผู้มีความมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรม ท่านตั้งใจ จะกลับไปยังบ้านเกิดเพื่อทําความเพียร และตั้งใจจะไปเผยแผ่ พระพระพุทธศาสนาที่นั่น จึงได้ทูลขอโอวาทจากพระบรม ศาสดาว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ โปรดสั่งสอนข้าพระองค์ ด้วยพระโอวาทย่อๆ พอที่ข้าพระองค์ จะไม่ประมาท แม้จะอยู่เพียงลำพัง ก็เป็นผู้มีความเพียรด้วยเถิด พระเจ้าข้า” พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงเมตตาประทานโอวาทแก่ท่านว่า “ดูก่อนปุณณะ รูปที่น่ารื่นรมย์ น่ารักใคร่ น่าพอใจ อันประกอบ *มก. ปุณโณวาทสูตร เล่ม ๒๓ หน้า ๔๓๖