ธรรมะเพื่อประชา: ความสำคัญของคุณธรรมและการใช้มนต์ : หน้า 51/580

ธรรมะเพื่อประชา อย่าลบหลู่ คุณ ท่าน ๕๐ เขาแล้วรู้ว่า ชายคนนี้เป็นคนไม่ซื่อสัตย์อกตัญญู และชอบ ลบหลู่คุณท่าน ไม่อยากรับเป็นศิษย์ แต่ขัดภรรยาไม่ได้ เพราะ ชายหนุ่มมีอุปการคุณ จึงถ่ายทอดมนต์ให้ เมื่อเขาเรียนสําเร็จแล้ว ท่านก็กล่าวย้ำาว่ามนต์นี้มีค่า ประมาณไม่ได้ ถ้าใช้ให้เกิดประโยชน์ในทางที่ชอบ ลาภสักการะ ใหญ่หลวงจะเกิดขึ้น แต่มีข้อแม้ว่าหากพระราชามหาอำมาตย์ หรือใครก็ตามถามว่า ไปเรียนมนต์นี้มาจากไหน ใครเป็นอาจารย์ จะต้องตอบไปตามความเป็นจริง เพื่อเป็นการเพิ่มคุณธรรม ของตนเอง และจะทำให้อานุภาพของมนต์นี้ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งๆ ขึ้นไป มิฉะนั้นอานุภาพของมนต์จะเสื่อมหายไปทันที เขารับปากอาจารย์แล้วกราบลาจากไป ในระหว่างทาง ก็ได้ทดลองมนต์ไปด้วย พบว่าใช้ได้ดี เมื่อถึงเมืองหลวง เขา สามารถขายมะม่วงเลี้ยงชีพได้ทรัพย์มามากมาย วันหนึ่ง นายอุทยานมาซื้อมะม่วงจากเขาไปถวายแด่ พระราชา พระราชาเสวยแล้ว ทรงพอพระทัยยิ่งนัก จึงตรัส ถามว่าได้มะม่วงมาจากที่ไหน นายอุทยานกราบทูลว่า ซื้อมา จากพ่อค้ามะม่วงคนหนึ่ง พระองค์จึงรับสั่งว่า แต่นี้ต่อไปมะม่วง ที่นํามาถวายพระองค์ให้นํามาจากพ่อค้าคนนี้เท่านั้น ตั้งแต่นั้น มาเขาจึงได้ถวายมะม่วงแด่พระราชาเป็นประจำทุกวัน