ธรรมะเพื่อประช: การฝึกฝนขันติธรรม : หน้า 294/580

ธรรมะเพื่อประช ผู้มีขันติธรรมเป็นเลิศ ๒๕๓ ผู้นั้นชื่อว่าประพฤติประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่าย คือ ทั้งฝ่ายตนและ คนอื่น คนที่ไม่ฉลาดในธรรม ย่อมสำคัญเห็นผู้รักษาประโยชน์ ของทั้งสองฝ่าย คือ ของตนและของคนอื่นว่าเป็นคนโง่ เราเห็น ประโยชน์ของความอดทนอย่างนี้ จึงเป็นผู้มีความอดทนต่อ ถ้อยคําหยาบของจอมอสูร โดยไม่รู้สึกว่าต้องอดทนอะไรเลย” เราจะเห็นว่า แม้พระอินทร์ก็สรรเสริญขันติธรรม ว่า เป็นกำลังอันประเสริฐ ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จสมปรารถนา ทุกอย่าง แม้ความอดทนที่เป็นเรื่องเฉพาะในปัจจุบันก็มี อานิสงส์มาก พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสสรรเสริญไว้ว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ของความอดทนมี ๕ ประการ คือ ผู้อดทนย่อมเป็นที่รัก เป็นที่ชอบใจของชนหมู่มาก ย่อมเป็นผู้ไม่มากด้วยเวร คือทำให้ไม่มีเวรมีภัยกับใคร ย่อมเป็น ผู้ไม่มากด้วยโทษ ย่อมเป็นผู้ไม่หลงทำกาละ เมื่อตายไปย่อม เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์อย่างเดียว” เพราะฉะนั้น พวกเราทุกคนควรฝึกฝนกันให้ความอดทน เป็นคุณธรรมประจำตัว เป็นธรรมาภรณ์ติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ ให้เอาชนะคนมักโกรธด้วยการไม่โกรธ แล้วตัวเรา ก็อย่าได้เป็น คนมักโกรธด้วย อย่าได้มีเวรมีภัยต่อใคร และหมั่นฝึกฝนใจ ให้หยุดนิ่งจนกว่าจะได้เข้าถึงพระธรรมกายกันทุกคน