คุณสมบัติของคนดีในธรรมะ : หน้า 144/580

ธรรมะเพื่อประช คุณสมบัติของคนดี ๑๔๓ ตลอดในธรรมได้ทันที เพราะท่านเป็นผู้มีปัญญามาก อริยสัจสี่ จึงกระจ่างแจ้งขึ้นมาในดวงจิต พิจารณาเห็นว่า สรรพสัตว์ และสรรพสิ่งทั้งหลาย ล้วนมีความทุกข์เป็นพื้นฐาน ที่มีทุกข์ก็ เพราะตัณหา คือความทะยานอยาก ทั้งกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา จะหมดทุกข์ได้ต้องทำนิโรธ คือทำใจให้หยุดนิ่ง พอ หยุดใจได้จึงจะดับทุกข์ได้ และหนทางสู่ความดับทุกข์ก็ต้อง ดำเนินตามอริยมรรคมีองค์แปด ท่านแทงตลอดในธรรมเข้าไป เรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกาย ในที่สุด ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน แล้วได้น่าถ้อยคํา อันเป็นสิริมงคลนี้ ไปบอกให้โกลิตะผู้สหายได้ฟัง พอท่านกล่าว ประโยคเดียวกับที่พระอัสสชิกล่าวจบ โกลิตะมีดวงตาเห็นธรรม เป็นพระโสดาบันตามไปด้วย จึงชักชวนกันไปบวชในสำนักของ พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ชื่อใหม่ว่า พระโมคคัลลานะ และพระ สารีบุตร ท่านทั้งสองได้รับแต่งตั้งให้เป็นอัครสาวกเบื้องซ้าย เบื้องขวาของพระผู้มีพระภาคเจ้า แม้จะได้รับตำาแหน่งอันทรงเกียรติเช่นนั้น พระสารีบุตร ก็ไม่เคยลืมบุญคุณของพระอัสสชิซึ่งเป็นครูบาอาจารย์องค์แรก เวลาก่อนจําวัด ไม่ว่าจะเดินทางไปพักอยู่ที่ใดก็ตาม ท่านจะตาม ระลึกถึงพระอัสสชิเถระผู้เป็นอาจารย์เสียก่อน เมื่อทราบว่า