ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 85/580

ธรรมะเพื่อประชา บุญคุณต้องทดแทน ៨៤ วันใดที่ไม่ได้ด่า ไม่ได้ทุบตีใคร ก็จะรู้สึกหงุดหงิด พระราชกุมาร จึงเป็นที่หวาดผวา และไม่เป็นที่รักของพวกพ้องบริวาร วันหนึ่ง พระกุมารได้เสด็จไปสรงสนานในแม่น้ำพร้อมกับข้าราชบริพาร บังเอิญว่าในวันนั้นเกิดลมพายุโหมกระหน่ำ แต่พระกุมารก็ยัง ว่ายออกไปกลางแม่น้ำ คลื่นได้พัดพาพระองค์ให้ลอยไปตามน้ำ ทําให้พวกข้าราชบริพารไม่สามารถช่วยได้ เมื่อพระกุมารถูกกระแสคลื่นพัดไปอย่างโดดเดี่ยวได้ลอย ไปเกาะท่อนไม้ท่อนหนึ่ง ในครั้งนั้น เศรษฐีชาวเมืองพาราณสี คนหนึ่งฝังทรัพย์ไว้ถึง ๔๐ โกฏิ ใกล้ฝั่งแม่น้ำ เมื่อตายไปเนื่องจาก หวงแหนในทรัพย์มาก จึงเกิดเป็นงูเฝ้าสมบัติ แล้วมีเศรษฐีอีก คนหนึ่งฝังทรัพย์ ๓๐ โกฏิ ใกล้ฝั่งแม่น้ำ เมื่อตายไปแล้ว เพราะ ความห่วงทรัพย์จึงเกิดเป็นหนูตัวใหญ่เฝ้าสมบัติ เมื่อน้ำท่วมที่ อยู่ของสัตว์ทั้งสอง จึงว่ายตัดกระแสน้ำไปอาศัยท่อนไม้เดียวกัน กับพระกุมาร นอกจากนี้ ยังมีลูกนกแขกเต้าซึ่งอาศัยอยู่บนต้น งิ้วตัวหนึ่ง เมื่อต้นงิ้วถูกน้ำเซาะราก ทำให้โค่นล้มลงมา ลูกนก แขกเต้าจึงมาเกาะอีกด้านหนึ่งของท่อนไม้นั้น ในสมัยนั้นพระโพธิสัตว์บังเกิดในตระกูลอุทิจ พราหมณ์ ในแคว้นกาสี เมื่อเจริญเติบโตแล้ว ได้ออกบวชเป็นฤๅษีอาศัยที่ คุ้งน้ำตอนล่าง ในวันนั้นฤาษีได้ยินเสียงร้องของพระกุมาร จึง