ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
นกแขกเต้าทุ่มเทชีวิต ตอบแทนคุณ
๑๓๒
วันรุ่งขึ้นพระเถระเดินบิณฑบาตไปที่บริเวณพระลานหลวง
พระราชาทอดพระเนตรเห็นพระเถระจึงนิมนต์ให้นั่ง ในขณะนั้น
เอง นายอุทยานนำเอามะม่วงหวานที่สุกทั้งพวงมาถวายพอดี
พระราชาทรงปอกเปลือกมะม่วงแล้ว ทรงใส่น้ำตาลกรวดลงไป
ทรงปรุงด้วยพระองค์เอง แล้วถวายพระเถระจนเต็มบาตร พระ
เถระได้นํามะม่วงนั้นไปให้สามเณร เพื่อเป็นเภสัชแด่พระเถรี
เมื่อพระเถรีบริโภคแล้ว โรคลมในท้องก็สงบ
ฝ่ายพระราชาทรงทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้น ก็ทรงดำริว่า
ถ้าพระบรมศาสดาจักอยู่ครองเรือน จักได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ
ราหุลสามเณรจักได้เป็นขุนพลแก้ว พระเถรีจักได้เป็นนางแก้ว
ราชสมบัติในสากลจักรวาลทั้งสิ้นจักเป็นของท่านเหล่านี้ ควรที่
เราจะพึงอุปัฏฐากบำรุงท่านเหล่านี้ให้ได้รับความสะดวกสบาย
ในการทําเพ็ญสมณธรรม ตั้งแต่นั้นมา พระเจ้าโกศลก็รับสั่งให้
ถวายรสมะม่วงแก่พระนางพิมพาเถรีเป็นประจำ
อยู่มาวันหนึ่ง ภิกษุสงฆ์นั่งสนทนากันในโรงธรรมสภาว่า
“สามเณรราหุลเป็นสามเณรน้อยยอดกตัญญู แม้พระมารดา
ออกบวชแล้ว ก็ยังหาโอกาสอุปัฏฐากดูแล ให้มีความสุขใน
พรหมจรรย์” พระบรมศาสดาตรัสว่า “แม้ในสมัยก่อนสามเณร
ก็เป็นผู้มีความกตัญญูเช่นกัน” แล้วพระพุทธองค์ก็ทรงนำาเรื่องราว