ปฐมสัมผัสภาค 3 - หน้า 8 : หน้า 8/217

ประโยค - ปฐมสัมผัสภาค 3 - หน้าที่ 8 เนื้อหาเล่านั้น หมดไหมในรสนั้นแล้ว เกิดในหมู่มนุษย์ เพราะกุศลกรรมอย่าง ที่ตนทำไว้แล้วในหนหลังนั้นแล จึงได้บรรชาการและอุปสมบทในสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้นทั้งหมด ด้วยอานาของแห่งอุปนิสัยแห่งกรรมอันงาม อบรมเจตนาของพระเนื้อเหล่านั้น ที่ยังไม่ได้ผลิตผล เพราะอุตสาหกรรมที่เป็นราเกล่านั้น ได้กระทำโอกาสเพื่อเข้าไปคล่องวิถีเสี่ยงด้วยความพยายามของตนเอง และด้วยความพยายามของผู้อื่น ในภายถึงเดือนนั้น พระผู้มีพระภาค ได้ทอดพระเนตรเห็นความขาดไปแห่งชีวิตนั้นแล้ว. ขึ้นชื่อว่ากรรมวิมากใคร ๆ ไม่สามารถจะห้ามได้. ก็บรรดาหลานั้น ภิกษุผู้อื่นเป็นปุถุชนมี เป็นพระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระ- อีมาพฤกษมี ในภิกษุเหล่านั้น ภิกษุทั้งหลายผู้นั้นเป็นพระอรหันต์ ไม่มีการอธิบสูบสนิท พระอรหันต์ทั้งหลายอนาถี เป็นผู้มีคดีแน่นอน คือ มีศีลเป็นที่ไปในเบื้องหน้า; คดีของภิกษุผู้นี้เป็นปุถุชน ไม่แน่นนอน. ครวนั่น พระผู้มีพระภาค ทรงดำรัสว่า "ภิกษุเหล่านี้ กลัวต่อ มรณภัย เพราะความรักด้วยอำนาจความพอใจในอัตภาพ จักไม่อาจ ชำระกิเลสทั้งสิ้นได้; เอาแต่ ! เราระแสดงความรักกามเพื่อความรัก ด้วยอำนาจความพอใจ เก่าเธอเหล่านั้น เธอเหล่านั้น ครั้นได้ฟังสุก-กามนั้นแล้ว จักทำการชำระกิเลสทั้งได้ เพราะเป็นผู้ปราศจาก ความรักด้วยอำนาจความพอใจในอัตภาพแล้ว จักถือเอาอุปาสนีโน สวัสดิ์, การบรรพชาในสำนักของเรา จักเป็นคุณชาติมีประโยชน์แก่ เธอเหล่านั้น ด้วยอาการอย่างนี้." เพราะเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า จึงทรงแสดงอัฎฐกถา ด้วยหัวข้อพระกรรมฐาน เพื่ออนุเคราะห์แก่เธอ