ปฐมมันปาสักษาแปล ภาค ๑ : หน้า 214/217

ประโยค - ปฐมมันปาสักษาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 213 [บทสรุปปฏิภาณ] คำว่า "ถูกของท่านผู้มีอายุทั่งหลาย ธรรม คือ ปาราชิก ๔ ข้ามเขาถึงนี้สุดแล้วแฉ เป็นคำแสดงถึงปาราชิกที่บ่งแสดง ในปาราชิกทุกสี่นี้นั้นแล แต่ประมวลนั้นเข้าแล้ว พึ่งทราบปาราชิก ทั้งหมดคือเดียว ว่ามี ๒๔ อย่าง ๒๔ อย่าง คืออะไรบ้าง ? คือที่มาใน พระบาลี ๘ อย่างก่อน คือของพวกภิกษา ๔ เฉพาะของพวกภิกษุณี ๔. อันพบุคคล ๑๑ จำพวก. บรรดาภัพพบุคคล ๑๑ จำพวกเหล่านั้น บันเทาะกี สัตวัตรจัญา และอุกโธพัญญัน ๓ จำพวกเหล่านั้น นำถูก อรรถปฏิสันถ จัดเป็นพวกวัตถูวิบัติ. พวกวัตถูวิบัติเหล่านั้น ไม่ถูก ห้ามสวรรค แต่ถูกห้ามมรรค. จริงอยู่ บันเทาะกีเป็นตันเหล่านั้น จัดเป็นอันพบุคคลสำหรับการได้มรรค เพราะเป็นพวกวัตถูวิบัติ. ถึง การบรรพชาสำหรับพวกเขา ก็ทรงห้ามไว้ เพราะฉะนั้น บันเทาะกี เป็นตันมะเหล่านั้น จึงจัดเป็นผู้พ่ายแพ้ (เป็นปาราชิก). บุคคล ๘ จำพวกเหล่านี้ คือ คนลักษภิกษาเข้าสตรีเดิมธี คนมิจฉา คนมุ่า พระอรหันต์ สามเณรผู้ประกายายนางภิกษุณี คนทำโลหิตปวด ภิภูผู้ทำสมบก ข้ออึ่งฐานะเป็นอพัทพุคคล เพราะเป็นผู้วัด ด้วยการกระทำของตน เพราะฉะนั้น จึงจัดเป็นผู้แพ้แพ้ด้วย. บรรดา บุคคล ๘ จำพวกนั้น สำหรับบุคคล ๑ จำพวกเหล่านี้ คือ คนลักษภิกษา ภิภูบริจิตเดี๋ยวธี สามเณรผู้ประกายายนางภิกษุณี ไม่ถูกห้ามสวรรค แต่ถูกห้ามมรรคแท้. อีก ๕ จำพวก ถูกห้ามแม่ทั้ง ๒ อย่าง เพราะว่า บุคคลเหล่านั้นเป็นจำพวกสัตว์ที่จะต้องเกิดในนรก ไม่มีระวัง. อภิพพ-