ปฐมมังคลปาการกายอปลภาค ๑ : หน้า 181/217

ประโยค - ปฐมมังคลปาการกายอปลภาค ๑ - หน้าที่ 180 ให้พิสิฏฐ อย่างนี้แล้ว บัดนี้ ภิกษุผู้อุดมภิฤทธ มุสธรรม ย่อมกล่าว สัมปชัญญาสาวะใด เมื่อตรงแสดงองค์แห่งสัมปชัญญาสาวกนั้นแล้ว ผูกธารนยาณ ด้วยอำนาจแห่งความพิสิฏฐนั้นเป็นเอง และเพื่อแสดง อาการแห่งการอวต และประเภทแห่งบาติ จึงกล่าวว่า " ตีตกาเร" ดังนี้ เป็นอจิ. [ ถอดว่าด้วยสุขภิฤทธมหาว ] ในทันนั้น มีวิจินิจัง ดังต่อไปนี้ :- มหาวาร ๓ คือ สุขภิฤทธิ์ (วารกำหนดด้วยการอวตล้วน) ๑ วัตถุกามวาร (วารกำหนดด้วย ภิญญุผู้ประสงค์จะอวต) ๑ ปัจจัยปฏิสังสุทวาร (วารกำหนดด้วยการ อวตอันเกี่ยวด้วยปัจจัย) ๑ บรรดามหาวาร ๓ เหล่านั้น ในสุขภิฤทธิ์วาร ๖ บทเหล่านี้ คือ สามชัช สมาโชฐาม สมนุนด ลาวิภุธิ สุมิทธิ ลูปิจิต มาย ทรงประกอบบ่อหนี่ง ๆ ๕ ครั้ง อย่างนี้ว่า " ด้วย อากร ๓ ด้วยอากร ๔ ด้วยอากร ๕ ด้วยอากร ๖ ด้วยอากร ๗ ในบ่อนั้น ๆ ตั้งแต่แต่ปฐมมาน จนถึงบาว่า เปลี่ยจิตจากโมหะ ตรัสว่าภิฤทธิ์ คำนี้ว่า สุขภิฤทธิ์ เพราะฉะนั้นจึ่งกล่าวว่า อธิบายว่า ขณะจักรนั้น ตรัสว่าขณะจักร เพราะไม่ทรงนำมาประกอบ กับมนจบมีปฐมมานเป็นต้นอีก ดังนั้นทรงตอบอันหนึ่ง ๆ กับ ด้วยทุติยาม อย่างนี้ว่า " ซึ่งทุติยาม ซึ่งตติยาม" ดังนี้ แล้วทรง นำมาเชื่อมกับปฐมมาณี ครัสชื่อว่าพัตรจักร โดยออรอันพิศดาร