ปฐมมันปลาสกากแปล: ภาค ๑ หน้า 116 : หน้า 117/217

ประโยค - ปฐมมันปลาสกากแปล ภาค ๑ หน้าาที่ 116 ประหารถคนอื่นก็ฏมาก แม้ด้วยประหารถทั้ง ๒ วิธี เป็นอุปลังก์แก้ ภิกษุผู้ลอวาง เพราะถอูกให้เกิดขึ้นแก่บุคคลอื่น เป็นปราชญ์ ใน เพราะคนสัตว์เป็นอันมากตาย เป็นปราชญ์เป็นฉัน ใ ในพระวัดแห่งปราชญ์เป็นต้น ภิกษุนั้น เมื่อเกิดความเดือดร้อนขึ้นจึงเก็บดาบไว้ในที่ตนรับมา ย่อมพัน ดาบเป็นของที่เธอรับช่อม่า เธอคืนดาบให้แก่เจ้าของ ดาบ ให้ดูค่าแก่เหล่าชนผู้ที่ตนรับอาบจากมือของเขาแล้ว ย่อมพัน ถ้าภิกษุเอาแก่งโลหะ ผลไหรหรือจอบไปให้ช่างทำเป็นดาบไซร้ ถือเอาถักตะใดมาให้ดาบ ครับทำกลับให้เป็นดาบนั้นอย่างเดิม แล้วจึงจะพัน ถ้าภิกษุด้งดาบที่เอามอบให้ช่างทำ ให้เสียหาย ไป แล้ว ทำให้เป็นผลไชร แม้เมื่อสัตว์มากหลาย ได้การประทารด้วยผาดตายไป ภิกษุนั้น ย่อมไม่พันจากเดิมตลอด แต่ถ้าเธอให้ลองโลหะขึ้นมาแล้วให้ช่างทำเป็นดาบ เพื่อการลองงั้นเอง เมื่อดาบที่เธอเอาปลายเหล็กครูดูแล้วทำให้แหลกละเอียดระจักระจายไป เธอจึงจะพัน แม้ว่าเป็นดาบที่ภิกษุมากรู่ร่วมอธิษฐานกันไว้ เป็นเหมือนใบวนที่เขียนพรรนา ( คุณความตาย ) ไว้จะนั้น วิจฉนถึงข้อผู้นพทกรรม พิษทราบโดยยัคงที่กล่าวแล้วในใบวนนัน่แล ในหนอกและมวนก็นี้ ในหลาดและไมค่อน มีวิจฉนเช่นกันก็ที่กล่าวแล้วในไมค่อนไว้กน. ในหิน ก็อย่างนั้น. ในศต์ตรา ก็มีวิจฉนเช่นกันดาบนันเอง. [ ว่าด้วยการสอบบางบางพายไว้เป็นต้น ] บทว่า วธี วา ความว่า เมื่อภิฏฐลอวางหมายไว้ พิษทราบว่า