การปฏิบัติและข้อห้ามในพระพุทธศาสนา : หน้า 197/217

ปรโยค๑ - ปฐมมัญปมจากกานสาเปฉอ ภาค ๑ - หน้าที่ ๑๙๖ ทั้งหมด ควรทำความเพียร ด้วยคิดอย่างนี้ว่า " ถีรจำบำเพ็ญข้อ ปฏิบัติ อนันต์จงมาถึงพระอรหันต์" ดังนี้แหละ เรื่องพยากรณ์อรหัตผล เป็นเหมือนเรื่องสังโชชนั่นแหละ ในเรื่องครองเรือน มีวิธีฉันดังนี้:- ภิกษุปู่ ได้กล่าวว่า "คู่่อนผู้มีอายุ! คู่ยามฉัน ไมควรแล" ดังนี้ เพราะเธอไม่มี ความต้องการ ไม่มีความอึดใจในความเป็นครูสหลัก, หาคร่าวด้วย ความประสงค์จะอวอไม่; becauseเหตุนั้น จึงไม่เป็นอาบัติเธอ ในเรื่องห้ามถาม มีวิธีฉันดังนี้:- ภิกษุปู่ เป็นผู้พูดความ เถือใจในวัตถุถามและกิเลสถาม เพราะเห็นแก่โทษที่เป็นโลภนั้นเอง; เพราะฉะนั้น เธอองค์กล่าวว่า " คู่่อคุณ! าถามหลาย ดฉันหามา ได้แล" ดังนี้ เพราะเหตุนี้จึงไม่เป็นอาบัติเธอ ก็กล่าวว่า อาวุ๙ ในว่า " อาวุ๙ ม" นี้ มีโอกาสว่า " ฉันป้องกันได้แล้ คือ ห้ามเสียนแล ปฏิสเสแล้ว.." ในเรื่องความอิ่มร่ม มีวิธีฉันดังนี้:- ภิกษุปู่ กล่าวว่่า "คู่่อน คุณ : ฉันขออิยิ่ง ด้วยความยินดีอย่างยินยอม" ดังนี้ เพราะเธอเป็นผู ไม่กระสัน และเพราะยังมีความยินดีในอุทยาทและปุจฉเป็นดับ ใน ศาสนา หาได้กล่าวด้วยความประสงค์จะอวอไม่; เพราะเหตุนี้ จึงไม่ เป็นอาบัติเธอ [เรื่องตั้งคำถามแล้วหลีกไป] ในเรื่องหลี่ไป มีวิธีฉันดังนี้:- ข้อว่า ภิกษู๑ จักหลีกไป จากอาวาสนี้ก่อน มีอธิบายว่า เมื่อสงฆ์กำหนดอวาส มนตตสมา หรือ สถานที่ใดที่หนึ่ง แล้วตั้งคิดไว้ ภิกษุใดหลีกไปจากสถานที่นั้นก่อน