ปฐมสัมผัสสภากาเปล ภาค 3 - หน้าที่ 10 ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 3 หน้า 10
หน้าที่ 10 / 217

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ได้นำเสนอความหมายและความสำคัญของคำว่า "อสูร" ในบริบทของอรรถสักวาทำ โดยชี้ให้เห็นถึงการต้องการของพระผู้มงคลและการทำต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับอสูร นอกจากนี้ยังสามารถอธิบายถึงแนวคิดในการเจริญ อสูรภารฐานที่เป็นหลัก อนุญาต วิมนฐติ และอธิบายถึงความหมายของคำต่างๆ ที่เกิดขึ้นในบทนี้

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของอสูร
-การวิเคราะห์คำในอรรถสักวาทำ
-ความสำคัญของนโยค
-การเจริญอสูรภารฐาน
-การทำต่างๆ ในวรรณกรรมไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ) ปฐมสัมผัสสภากาเปล ภาค 3 - หน้าที่ 10 แน่นอน. " แต่เพียงขอที่ทรงมีความปรารถนาเป็นข้อแรกนั่นนี้เอง ยอมเป็นเหตุในคำนั้นได้." ศัพท์ว่า " อสูร" ในคำว่า " นาสสูร" เป็นนินทา ลงในอรรถสักวาทำบทให้เต็ม หรือในอรรถคือการห้ามว่า " ใคร ๆ อย่าเข้าไปเฝ้าพระผู้มงรภาเจ้าเลย." อสูรภาวนานโยค (ความมั่นนั่นองค์ ๆ ในการเจริญ อสูรภารฐาน) นั้น มีภารบานการทำต่าง ๆ คณะหยุดทั้งหลายมี และฐานเป็นต้นมากมาย; เพราะเหตุนี้ จึงถือว่า อนากากรโจการ (มีบรรวบารการทำต่าง ๆ มากมาย) มีอธิบายว่า " เคล้าคละปะปน กันด้วยอาการมากมาย คือเจือปนกันด้วยเหตุหลายอย่าง." อนากร- โวการนี้ได้แก่อะไร? ได้แก่สภาพนานโยค ตั้งความหวังประองค์ สองบทว่า อนุญาต วิมนฐติ ความว่า ภูษุเหล่านั้น ประ- คอบ คือ ขวนขวายอยู่. บทว่า อบฏิยนุญติ ความว่า ย่อมเป็นผู้ดัด คือ มีความ ลำบากด้วยกายนัน. บทว่า หรายนุญติ แปลว่า ย่อมรออา. บทว่า ชิตุญาณติ แปลว่า เป็นผู้ก็ความเกล้กลัขงั้นเอง. บทว่า ททรี แปลว่า เด็กรุ่นหนุ่ม. บทว่า ยุวา แปลว่า ผู้ประกอบด้วยความเป็นหนุ่ม. บทว่า มนุญญากชาติโย แปลว่า ผู้ชอบแต่งตัวเป็นปกติ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More