ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ) ปฐมสัมผัสสภากาเปล ภาค 3 - หน้าที่ 10
แน่นอน. " แต่เพียงขอที่ทรงมีความปรารถนาเป็นข้อแรกนั่นนี้เอง ยอมเป็นเหตุในคำนั้นได้." ศัพท์ว่า " อสูร" ในคำว่า " นาสสูร" เป็นนินทา ลงในอรรถสักวาทำบทให้เต็ม หรือในอรรถคือการห้ามว่า " ใคร ๆ อย่าเข้าไปเฝ้าพระผู้มงรภาเจ้าเลย." อสูรภาวนานโยค (ความมั่นนั่นองค์ ๆ ในการเจริญ อสูรภารฐาน) นั้น มีภารบานการทำต่าง ๆ คณะหยุดทั้งหลายมี และฐานเป็นต้นมากมาย; เพราะเหตุนี้ จึงถือว่า อนากากรโจการ (มีบรรวบารการทำต่าง ๆ มากมาย) มีอธิบายว่า " เคล้าคละปะปน กันด้วยอาการมากมาย คือเจือปนกันด้วยเหตุหลายอย่าง." อนากร- โวการนี้ได้แก่อะไร? ได้แก่สภาพนานโยค ตั้งความหวังประองค์
สองบทว่า อนุญาต วิมนฐติ ความว่า ภูษุเหล่านั้น ประ- คอบ คือ ขวนขวายอยู่. บทว่า อบฏิยนุญติ ความว่า ย่อมเป็นผู้ดัด คือ มีความ ลำบากด้วยกายนัน. บทว่า หรายนุญติ แปลว่า ย่อมรออา. บทว่า ชิตุญาณติ แปลว่า เป็นผู้ก็ความเกล้กลัขงั้นเอง. บทว่า ททรี แปลว่า เด็กรุ่นหนุ่ม. บทว่า ยุวา แปลว่า ผู้ประกอบด้วยความเป็นหนุ่ม. บทว่า มนุญญากชาติโย แปลว่า ผู้ชอบแต่งตัวเป็นปกติ.