ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ปฐมสมันต์ปาสำหรับแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 142
จึงปรับเป็นลูกล้อจัย. เป็นลูกล้อจัยแค่กิริยผู้มักยออย่างเดียวเท่านั้น
ก็หาไม่. จริงอยู่ แม้ก็ใจ พึ่งฆ่าท้า สักเทวราชตาย. ก็ญแม่นั้น
ก็ต้องลูกล้อจัยเหมือนกัน.
[ เรื่องส่งกุญแจไปสู่สัตว์ร้ายและอักษรดู ]
ในเรื่องอักษรดู รายงานฉบับนี้:- ทว่า ว่าพฤกษวิหาร
ความว่า ( ส่งไป) สุวารี ที่มีอักษรดูอยู่. จริงอยู่ ภูมิใจเมื่อ
ไม่ทราบบริเวณนั้นเป็นนั่น จึงได้ส่ง ( ภูมิใจดู) ไป เพื่อรอง
การให้พักอย่า่งเดียว, ไม่เป็นอาจิฏิแกลกิริยกุญแจ. ภักฤษดู มีความ
ประสงค์จะให้ตาย จึงส่งไป, ภิกษูนั้นต้องปรากฎ ในเพราะภิกษูนอก
นี้ตาย ต้องลูกล้อจัย เพราะไม่ตาย. บันติพิธิพงารความต่างกันแห่ง
อาจิฏิและอานบดี. ทั้งของกิญษุส่ง ( ภิกษุอุรปน) ไปสู่บริเวณ
ที่ครึ่ง ซึ่มมาจมกบิริราชสีและเสื้อโคร่งที่ครึ่งเป็นต้น หรือมีทิมชาติดูุ ซึ่งมเหลือมและย่ำเป็นตันอายุอัย เหมือนอย่างภิกษูส่งกิญษุอีก รูป
หนึ่งไปสู่บริเวณที่ครึ่งอันนั้น.
นั่นที่พันจบาบาลี. มืดค่ำไปนี้:- บันติพิธิพงารความต่างกันแห่ง
อาจิฏิและอานบดีของกิญษุส่งแม้กี่ดภกูระไปสู่บริเวณของกิญษุ เหมือน
อย่างภิกษูส่งกิญษุไปสู่บริเวณที่มีอักษรดูจะนั้น. ในเรื่องทั้งหลายมีกทาง
กันดารด้วยสัตว์ร้ายเป็นต้น ก็นี้นั่นเหมือนกัน. จริงอยู่ ในเรื่องทาง
กันดารที่สัตว์ร้ายเป็นต้นนี้ มีเพียงใจความเฉพาะบทอย่างเดียวเท่านั้นเป็น
ชื่อ ( ที่ต่างกัน) อย่างนี้คือ ทางกันดารที่มีมฤครูคี่คู่ร้าย หรือมี
ทีมชาติดูชื่อว่านักดาร; ทางกันดาร ที่มีพวกโจรอยู่ ชื่อโจร-