การประทารและกรรมผูพันในพระพุทธศาสนา : หน้า 87/217

ประโยค(ค): - ปฐมสัมผัสสักกะแท ค - หน้าที่ 86 เป็นอันท่านกล่าวแล้ว ในประโยคทั้งหมด 2 นั่น แต่ละประโยค มีo อย่าง โดยจำแนกเป็นประโยคเจาะจงและไม่เจาะจง บรรดาประโยคเจาะจงและไม่เจาะจงนั้น พึงทราบวัตถุประสงค์ใน ประโยคเจาะจง ดังต่อไปนี้:- ภิกษุประทารเจาะจงได้ ด้วยการตาย ของผู้นั้นนั้นและ ภิกษุผู้นั้น ยอมถูกกรรมผูพัน. ในประโยคที่ไม่เจาะจง อย่างนี้ว่า “ผู้ใดผู้นหนึ่ง” จงตาย” ดังนี้” ด้วยการตายของผู้ใดผู้หนึ่ง เพราะการประทารเป็นปัจจัย ภิกษุย่อมถูกกรรมผูพัน ทั้ง 2 ประโยค ผู้ถูกประทารจะตายในขะพอฏกประทาร หรือจะตายในภายหลังด้วยโรค นี้ก็ามที, ภิกษุย่อมถูกกรรมผูพันในขะที่ผู้ตายถูกประทารนั้นเอง. แต่เมื่อภิกษุให้ประทารด้วยความประสงค์เพื่อการตาย เมื่อผู้ถูกประทาร ไม่ตายด้วยการประทารนั้น จึงทำการประทารด้วยจิตดวงอื่นต่อไป ถ้าผู้ก ประทารตายด้วยการประทารครั้งแรก แม้ในภายหลัง, ภิกษุถูกกรรม ผูพันในเวลาประทารครั้งแรกเท่านั้น, ถ้าตายด้วยการประทารครั้งที่ 2 ไม่มีปานติบัตร. แม้ผู้ถูกประทารด้วยการประทารทั้ง 2 ครั้ง ภิกษุถูกกรรมผูพันแท้ ด้วยการประทารครั้งแรกนั้นเอง, เมื่อไม่ตาย ด้วยการประทารทั้ง 2 ควรมีปานติบัตรเหมือนกัน. ในการที่คน แม่ทำให้การประทารแก่บุคคลผู้อื่นจนถึงนี้ ถึงในการที่คนมากคนให้ การประทารแม้ นั้น ผู้ถูกประทารตายด้วยการประทารของผู้ใด กรรมพันธุ์ ย่อมมีแก่ผู้นั้นเท่านั้น. จะนี้แล้ว. [ ภิกษุพ่อแม่เป็นต้นเป็นอนันตริกรรมและปาริจก ] อื่น ๆ ในอภิรามแห่งตติปราชญ์ เพื่อความฉลาดในกรรมและ