ปฐมสัมผัสสภากาแล ภาค ๓ : หน้า 30/217

ประโยค (ต่อ): - ปฐมสัมผัสสภากาแล ภาค ๓ - หน้าไฟ ๒๙ หมู่นุ่งนุ่ง มุนยิ่งจำพวกหายใจเข้าและหายใจออกยาว ด้วยอำนาจระงับดูช้างและเป็นต้น บางจำพวกหายใจเข้าและหายใจออกสั้นๆ ดูจุดนั้นและกระด่ายเป็นต้น เพราะฉะนั้น ลมหายใจเข้าและหายใจออกเหล่านั้นของหมู่นุ่งนุ่งนั้น ด้วยอำนาจกล้าที่ออกและเข้าอยู่กินเวลา นาน พึงทราบว่า " ยาว " ที่ออกและเข้าอยู่ชั่วเวลาน้อย พึงทราบว่า " สั้น " [ผู้เจริญอานาปนสติกรรมฐานได้ความปราโมทย์เป็นต้น] ในสมหายใจเข้าและออกนั้น ก็ญาณเมื่อหายใจเข้าและหายใจออกยาว โดยอาการ ๖ อย่าง ยอมรู้ชัดว่า " เราหายใจทั้งเข้าออกยาว" ก็เมื่อเธอชัดอย่างนี้ พึงทราบว่า " การเจริญกายานุปัสสนาสติปฐน ย่อมสำเร็จ ด้วยอาการหนึ่ง." เหมือนอย่างที่ท่านพระธรรมเสานาบดีสารีบุตรกล่าวไว้ในปฐมภูมิว่า " ถมว่า ภิกขุเมื่อหายใจเข้า ย่อมรู้ชัดว่า เราหายใจเข้า ยะ ฯ ฯ เมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้ชัดว่า ' เราหายใจออกสั้น' อย่างไร ?" แก่ว่า ภิกขุเมื่อหายใจเข้า ย่อมหายใจเข้าในขณะนั้นว่านั้นวา