การเจริญสติในการหายใจ : หน้า 31/217

ประโยค (คง) - ปฏิบัติสมดุลสาธิกาแปลง ภาค ฯ - หน้าที่ 30 ยาว, เมื่อหายใจออกยาว ย่อมหายใจออกในขณะหายใจว่าง, เมื่อหายใจเข้าและหายใจออกยาว ย่อมหายใจเข้าบ้าง หายใจออกบ้าง ในขณะนั้นนว่า ยาว, ฉันจะยอมนึกแก้กิ้ง ๆผู้น้อมหายใจเข้าและหายใจออกยาว หายใจเข้าบ้าง หายใจออกบ้าง ในขณะนั้นนว่า, ภิกษุผู้อยู่หายใจเข้า ยาวละเอียดกว่านั้น ด้วยอำนาจฉันทะ ย่อมหายใจเข้าและหายใจออกยาวในขณะนั้นบ้างว่านว่า, เมื่อหายใจเข้าและหายใจออกยาวละเอียดกว่าบ้าง ด้วยอำนาจฉันทะ ย่อมหายใจเข้าและหายใจออกยาวในขณะนั้นว่าว่า, ความปราโมทย์ย่อมหายใจเข้าและหายใจออกยาวว่านว่า, เมื่อหายใจเข้าและหายใจออกละเอียดกว่าบ้าง ด้วยอำนาจความปราโมทย์ ย่อมหายใจเข้าในขณะนั้นว่าว่า "'ล ๆ เดียวหายใจเข้าและหายใจออกวลละเอียดกว่าบ้าง ด้วยอำนาจความปราโมทย์ ย่อมหายใจเข้าในขณะนั้นว่าว่า คำอธิษฐานผู้อยู่อายใจเข้าและหายใจออกยาวละเอียดกว่าบ้าง ด้วยอำนาจความปราโมทย์ หายใจเข้าในขณะนั้นว่าว่า ยาว ย่อมหลีกออกจากการหายใจเข้าและหายใจออกยาว, อุปมาอธิบาย ดำรงอยู่, กายคืออลมหายใจเข้าและหายใจออกด้วยอารัก ๘ อย่างเหล่านี้บ่อปรากฏ, สติเป็นอุปสัมปชัญญะ, กายปรากฏ ไม่ใช่สัตว์, สติปรากฏด้วย เป็นตัวสัตว์ด้วย + ภิกษุย่อมหิจารณาเห็นกายนี้ ด้วยสติ นั้น + ด้วยอาญานั้น, Becauseเหตุฉะนั้นนั้น, ท่านจึงกล่าวว่า 'การเจริญสติ-'