ปฐมมันตปสากทานแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 166 : หน้า 167/217

ประโยค - ปฐมมันตปสากทานแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 166 คือ ท่านผู้ได้ฌาน และพระอรหันต์หลาย บทว่า อาตุปนิกาย มอร์ธวิเคราะห์ว่า วิญญาณ้อมน้อมอุตร- มนุษยธรรมนันข้ามในบาต น หรือว่า ย่อมอ้อมตนเข้าไปในอุตรินิมุสธรรม นั้น; เพราะเหตุนี้น อุตรินิมุสธรรมนัน จึงชื่อว่า อาตุปนิกาย. (ภูก กล่าวอวด) อุตรินิมุสธรรมนัน เป็นที่อ้อมเข้าไปในบาต หรือว่าเป็น ที่อ้อมเข้าไปหา. เชื่อมความว่า "ภิญญาทำอย่างนี้" กล่าวอวด แต่ใน วาระแจกบ พ เพราะเหตุที่ท่านพระอุบาลิว่ารธรรมหลายประกา มีมาณ เป็นต้นไว อย่างนั้นว่า "อานน วิโมกข์ สมาธิ สมาธิ ญาณทัสสนะ ฯลฯ (การยังมรรคให้เจริญ การทำให้แจ้งซึ่งผล การละกิเลส ความ ที่จิตปราศจากนิวรณ์) ความยินดีงิ่งในเรือนว่างเปล่า ชื่ออุตรินิมุส- ธรรม" ดังนี้; เพราะฉะนั้น เมื่อท่านจะแสดงความที่อุตรินิมุสธรรมนัน เป็นธรรมที่อ้อมเข้าไปในบาต ด้วยอานาจแห่งธรรมเหล่านี้ทั้งหมด จึง ได้กระทำเทคนิคเป็นพูขวนจะว่า "ภิญญาอ้อมกุศลธรรมเหล่านี้เข้า ในบาต" ในบรรการอ้อม ๒ อย่างนั้น เมื่อภิญญอวดว่า "ธรรม เหล่านี้ ย่อมปรากฏในบาต้า" พึงทราบว่า "ชื่อว่ามน (ธรรม เหล่านี้น้น) เขาเข้าในบาต" เมืออวดว่า "ข้าพเจ้า ย่อมปรากฏในธรรม เหล่านี้ พึงทราบว่า "ชื่อว่ามนเข้าไปในธรรมเหล่าน้น." พึงทราบความเชื่อมอรรถแห่งบาปในคำว่า ออกมยนิยตทัสสูฏ น นี้ อย่างนี้ คือ "ปัญญาที่เป็นโลภะและโลภุตะ ชื่อว่า อาญา เพราะอรรถคำว่า, ชื่อว่า ทัสสนะ เพราะอรรถว่า เห็น เพราะกระทำ ซึ่งธรรมให้เป็นประดุจเห็นด้วยอัตผะ; เพราะฉะนั้น จึ่งชื่อว่า อาญาทัสสนะ. ญาณทัสสนะ อย่างประเสริฐ คือ อย่างบริสุทธิ์ อย่างสูงสุด; เพราะฉะนั้น