ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสมันต์ปาสาทกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 198
ก็ดี ด้วยกล่าวว่า " ขอภิกษุผู้นับถือพระอรหันต์หลาย จงพักอยู่ใน วิหารหลังนี้ และจงถือเอาปัจจัยวิบวรเป็นต้น." แม้ในข้ออกกว่าวัดที่
อุบาทตั้งไว้บั้น เมื่อภิกษุพักอยู่ หรือถือเอาปัจจัยวิบวรเป็นต้นนั้น ด้วยอำนาจอาจาจาร เป็นปราชญ์เหมือนกัน. แต่ก็นั้น เป็นกิติวัตร
ที่ไม่ชอบธรรม, เพราะเหตุนี้ จึงไม่ควรทำ.
อีกอย่างหนึ่ง วัดอื่นเห็นปานนี้ มือทิวอย่างวีว่า "ในภายใน ไตรมาสนี้ ภิกษุทั้งหมดเป็นผู้ถืออวชารเป็นวัด หรือวางไว้
ซึ่งจุดที่เหลือ เมืองคดีแห่งภิกษุผู้ยิ่บชนสถาบันเป็นวัดเป็นต้น, หรือว่า จงเป็นผู้สอนสระหมดทุกรูปด้วยกัน," ดังนี้ (ชื่อวัดที่ไม่ ชอบธรรม) แท้จริง ภิกษุทั้งหลาย ผู้อยู่ในชันษาต่าง ๆ ย่อมประจุ
กัน. บรรดาภิกษุเหล่านั้น ภิกษุบางพวกพลอาพยิกลำมั่ง ย่อม
ไม่สามารถจะตามร้ายในข้อวัดเห็นปานนั้นได้. เพราะเหตุนี้น ข้อวัตร แม่เห็นปานนั้น จึงไม่ควรทำ. และข้อวัตรมืออย่างนี้ว่า " ตลอด
ไตรมาสนี้ ภิกษุหมดกุฏิร่วมด้วยกัน ไม่พึงแสดงธรรม ไม่พึงเรียน ธรรม ไม่พึงให้บรรพชา, แต่ควรอ่านอุฏฐาน ควรให้ลากสมแม่
แก่อกิฤดูอยู่ในอาสมด้วย" ดังนี้ ก็ไม่ควาทำเหมือนกัน.
[ เรื่องพระมาโมคคัลลานะเห็นอุฏิฤัลลปรีด ]
พระลักษณะเถระ ที่พระธรรมสาคทากายกล่าวไว้ในลักษณะสังยุค ว่า "อยู่อุโบสถจ ลูกิโญ, " เป็นดังนี้ บัดนี้พึงทราบว่า ". มีอุโบสถใน
แห่งภิกษุลิฉันองค์ อุปสมบทด้วยอธิกิจอุปสลปา ได้รับรดุ
๑ ส. นิคม. ๑๒/๒๖๒