อริยาภัทสนะและญาณทัสสนะ : หน้า 168/217

ประโยค - ปฏิมันต์ปะสาทิกาแปล ภาค 1 - หน้าที่ 167 Signed: จึ่งชื่อว่า อริยาภัทสนะ. ญาณทัสสนะอย่างประเสริฐ อย่างสามารถ คือ แก้วกล้า สามารถกำจัดกิเลส มือในอุทธมุณฑรรรมต่างประเภทร มีงานเป็นดังนี้ หรือว่าญาณทัสสนะอย่างประเสริฐ อย่างสามารถ เป็น ของแห่งอุทธมุณฑรรรรรมัน; เพราะเหตุนี้ อุทธมุณฑรรรรรมัน ซึ่งชื่อว่า มีความรู้เหนืออย่างประเสริฐ อย่างสามารถ. ภูมิคู่จริง กล่าวอวด อุทธมุณฑรรรรรมัน อันมีความรู้เหนืออย่างประเสริฐ อย่างสามารถนั้น.” ในนกทุกชนั่น อุทธมุณฑรรรรรมัน ท่านเรียกว่า " อลอริย- ญาณทัสสนะ " ด้วยญาณทัสสนะใด, เพื่อแสดงญาณทัสสนะนั้นแลท่านอุบาลจึงกล่าวนามชนะ ด้วยวิชคนเป็นใหญ่ว่า " ญาณ " นั้น ได้แก่ วิชา 3, ทัฬณะ นั้น คือ ญาณอันใด ทัสสนะกือนั้น ทัสสนะอันใด ญาณกือ่นั้น." แต่อในว่า " ญาณ " นี้ ปัญญา แม่ทั้งหมดนี้เป็นมหัคคตะและโลภะ พึ่งทราบว่า " ญาณ." บทว่า สุมภาเเรย ความว่า พึ่งอุตรมุณฑรรรรร มมีประ- การดังกล่าวแล้วนี้ ทำให้น้อมเข้ามาในตน. ส่วนบว่า " อติถิยา วา " เป็นดังนี้จึงบุกคลคิฏฐุจะพึงอวต. ริ้งอยู่ เมื่ออุตรมุณฑรรรรรแก้ บุคคลนั้นแล้ว ย่อมเป็นอวต. เมื่ออุตรมุณฑรรรรร ม หรือแม่แก่เปรต ยักษ์ และสัตว์วิรจฉาน หาเป็นอาวต.ไม่ แล. กล่าวว่า " อิติ ชานามิ อิติ ปสุมา " นี้ แสดงอาวต. แต่ ในบทกานนะแห่งว่า " อิติ ชานามิ อิติ ปสุมา " นั้น คำว่า " ข้าวเจ้าวธรรมเหล่านี้" ข้าวเจ้าเห็นธรรมเหล่านี้ " นี้ แสดงถึงความ เป็นไปแห่งความรู้และความเห็น ในธรรมมีนานเป็นต้นเหล่านั้น. คำว่า " และธรรมเหล่านี้ มีแก่ข้าเจ้า " เป็นตน แสดงความอ่อนเข้าในตน.