ปฐมสมุนไพรสภากาแล็ก ๓ ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 3 หน้า 12
หน้าที่ 12 / 217

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายสมณฤกษ์ตะโกและมิคัลฤกษ์ รวมถึงคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องในบริบทศาสนา กล่าวถึงการประพฤติปฏิบัติต่างๆ โดยเฉพาะในแง่ของการกรวดน้ำและการหลุดพ้นจากบาปต่างๆ มีการกล่าวถึงบุญของชาวโลกและความรู้สึกเกี่ยวกับการทำวิกฤติมิคัลฤกษ์

หัวข้อประเด็น

-สมณฤกษ์ตะโก
-มิคัลฤกษ์
-การปฏิบัติศาสนา
-ความหมายของคำศัพท์
-การกรวดน้ำ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมสมุนไพรสภากาแล็ก ๓ - หน้า 12 บทว่า สมณฤกษ์ตะโก ได้แก่ ผู้ทรงเพศสมณะ ได้ยิ่งว่า มิคัลฤกษ์นั้น โกนศีรษะไว้เพียงจุก นุ่งผ้าสาวะผืนหนึ่ง อีกผืน หนึ่ง พาใสวมไหว้ เข้ าอัฏฐิหารนั้นและ เป็นอยูโดยความเป็นคน กินเดน กิกรรมทั้งหลายเข้าไปมิคัลฤกษ์ ผู้ทรงเพศสมณะแม้นนั้น แล้วกล่าวอย่างนั้น ศัพท์ว่า สาธุ เป็นนิบาต ลงในอรรถว่าขอร้อง บทว่า โน เป็นกุฎิวิติด พูดว่านะ มีคำอธิบายว่า " พ่อคุณ ! คือ เธอง ช่วยปลดชีวิตพวกฉันที." ก็บริรคฤกษ์เหล่านี้ นิกคะสุเป็นอธิไม่ กระทำาปดิบัติถวายคนอื่น ทั้งไม่อนุญาตด้วย ส่วน กิริยุมุทำเป็นปฏิฐาน กระทำได้แต่งแทบทุกอย่าง บทว่า โชติติ แปลว่า เนือแเลือด แม้นี้น่าจะสมมติว่า เป็นบุญของชาวโลก เรียกว่า วัดคู ในคำว่า เยน วัดคูมาน นี้ ได้ยินว่า แม้กัลลันก็ทิ้งนั่น ไปยังแม่น้ำนั้น ด้วยความสำคัญว่า " จักลอยบาปในแม่น้ำนั้น.." [ มิคัลฤกษ์ว่ามิคัลฤกษ์แห่งความเสียใจ ] สองบทว่า อุททิว กุฎุจิญ คือว่ามา ได้ยาว นบรรดากิฏิ เหล่านี้ กิฏิยาบางรูปไม่ได้ทำภายวิกา หรือวิจารณ์ ทั้งหมดทุก รูป มีสติ รู้สึกตัวอยู่ นอนลงโดยตะแคงงวา เมือ่มิคัลฤกษ์นั้น ตามระลึกถึงความไม่กระทำภายวิกา และวิจารณ์นั้น ได้มีความรำคาญ ใจแล้วนั้นเทียว บาปแม้มินประมาณน้อย ชื่อว่าเฉาะได้แล้ว ด้วย อาญุภาพแห่งแม่มั่นอ่อนไม่มี.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More