ปฐมมัญจาปาณีภาพ ภาค ๑ หน้า 168 : หน้า 169/217

ประโยค - ปฐมมัญจาปาณีภาพภาค ๑ หน้า 168 คำว่า "โดยสมบูรณ์แท้มัย่นั้น" นี้ แสดงถึงมัย่ที่ปฏิญญาว่าเป็นอรดี. แต่ภิกษุนี้ต้องปฤกษาในเวลาที่วอตที่เดียว. และเธอต้องอาบดีแล้ว ถูกกิณอันใดก็ตาม ไม่ถูกโจทย์ตาม ขอบปฏิญญา; เพราะฉะนั้น ท่านจึงกล่าวว่า "เธออันผู้ใดผู้หนึ่ง เชื่อถือ ตาม ไม่เชื่อ [ เหตุที่ให้เชื่ออธิฐาน ๖ อย่าง ] บรรดาความเชื่อ และไม่เชื่อ นั้น ในความเชื่อ พึงทราบวินิจฉัยก่อน คือ :- 1. ข้อว่า ท่านได้รับรอดอะไร ? คือ เป็นคำถามถึงธรรมที่ได้บรรลุ. มีคำอธิบายว่า บรรดาคุณธรรมมีนานและวิญญาณเป็นต้น หรือบรรดามรรค มีโลภิดิมรรดิมเป็นต้น ท่านได้รับรอดอะไร?" 2. ข้อว่า ท่านได้รับรอดด้วยอะไร? คือ เป็นคำถามถึงอุปาย. ความจริงในปัจจี้ นี้อิทธิยายดังต่อไปนี้ คือ ท่านทำอิทธิฤทธิ์ ลักษณะให้เป็นธรรร แล้วจึงได้รับรอด? หรือท่านทำบรรลุทุกลักษณะและอัตตลักษณะ อย่างใดอย่างหนึ่งให้เป็นธรรร แล้วได้รับรอด? ท่านตั้งมั่นแล้วด้วยอำนามิ เช่นเดียวกับตั้งมั้นแล้วด้วยอำนาจวิสาสนาจึงได้รับรอด? อันนี้ ท่านตั้งมั่นแล้วในรูปธรรม หรือ ตั้งมั่นแล้วในอรูปธรรม จึงได้รับรอด? ท่านตั้งมั่นแล้วในรูปธรรม หรือ ตั้งมั่นแล้วในอรูปธรรม จึงได้รับรอด? ท่านตั้งมั่นแล้วในในภายเป็นภายใน หรือ ตั้งมั่นแล้วในภายเป็นภายนอก จึงได้รับรอด? 3. ข้อว่า ท่านได้รับรสมืออะไร? คือ เป็นคำถามถึงกษ. มีคำอธิบายว่า "ในบรรดากาลเช้าและเที่ยงเป็นต้น กาลใดกาลหนึ่ง?"