ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมมันดาปาสาทิกาแปล ภาค ๑ หน้า 192
วิจัยวัตถุในจิตตปปราณี
[เรื่องสำคัญว่าได้บรรลุ]
เรื่องสำคัญว่าได้บรรลุ ในวิจัยวัตถุทั้งหลาย มีดังกล่าวแล้ว
ในอนุญัญญัติฉันแล
ในเรื่อง ๒ มีวิจินฉังคังดังนี้:- กล่าว ปฐย ได้แก่ ทำ
ความปรารถนาไว้
คำว่า เอว ม ช น สมวาสุทติ มีความว่า (ภิญญาไป)
รูปหนึ่ง อยู่ในปฏิจจสมุปบาทว่า " ชนจักย่อมเราผู้อยู่ในไป ในความ
เป็นพระอรหันต์ หรือในภูมิแห่งพระเศษะ ด้วยวิธีอย่างนี้ แต่กาล
นั้นไป เราจักเป็นผู้นำชาวโลกสักกะ เคราผ นั่นถือ บุษ ฯ"
กล่าวว่า อปุตตุ ทุกกุสุทิ ความว่า เมื่อเธอ เดินไป
ด้วยตั้งใจอย่างวัวว่า " เราอยู่ในไป" เป็นทุกขทุก ฤ ยาก์
ในกิททั้งปวง มีการสร้างรูปุ เดินจงกรม นั่ง และนั่งหมดเป็นต้น
ในป่า เป็นทุกทุกฆู ฤ ประโยค เหมือนอย่างนั้น เพราะฉะนั้นน
ภิญญาไม่ควรอยู่ในป่า ด้วยความตั้งใจอย่างนั้น. จริงอยู่ เมื่ออยู่ด้วย
ความตั้งใจอย่างนั้น จะได้รับความย่อหย่อหรือไม่ก็สาย ย่อมต้อง
ทุกฤ. ส่วนภิญญาใด สมาทานองค์แล้ว คิดว่า " เราจักรักษา
อุฎง" หรือว่า เมื่อเราพักอยู่ในแดนบ้าน จิตใจอ่อนฟุ้งซ่าน, ป่า
เป็นที่สบาย ดังนั้น จึงเป็นผู้มีความประสงค์อยู่ในภามได้
ด้วยทำความปรารถนาอย่างว้า " เราจักบริสุทธิ์ในวีกทั้ง ๑