ปฐมสัมปันดาสิกาแก้เปล่า ค - หน้าที่ 81 : หน้า 82/217

ประโยค(คัด) - ปฐมสัมปันดาสิกาแก้เปล่า ค - หน้าที่ 81 พิณาคไปแห่งฤทธิ์ พร้อมกับการเบี่ยงเบนสัตว์อื่น เหมือนการแตกแห่ง หม้อน้ำ ที่เขาโยนขึ้นไปบนเรือที่ถูกไฟไหม้กันนั้น คำที่กล่าวมานั้น เป็นเพียงความปรารถนาของอิทวิอาจารย์เหล่านั้นเท่านั้น เพราะ เหตุไร ? เพราะไม่สมด้วย กุสดัตถะ เวทิตตะคะ วัตถิตตะคะ และปริตัตติกะะ ข้อนี้อย่างไร ? กรัชอาวามนามยุกธินี ใน กุสดัตตะ คเป็นทั้งกุสดัตตะ เป็นทั้งอภยกกุตตะ, ปราณติบาตเป็นอุคตะ อุคตะ, ในวาทิตตะยะ สัมปุตถด้วยฤทนนสุข, ปาณติบุตถ้วยสัมปุตถด้วย ทุกข์, ใบวักกัตตะ เป็นอิวกกอวิธีระ, ปาณติบาทเป็นสวิกกัตตะ- สวิกกะ, ในปริตตัตติกะ เป็นมหากตะ, ปาณติบาทเป็นปริตตะ. [ อธิบายวัตถุที่เป็นเครื่องประหาร ] พิณฑารวิจฉันนี้กล่าว " สุตกากัง วาสุกา ปริยายถย" นี้ คัดต่อไป:- เครื่องประหารใด ย่อมนำเสีย, เหตุนี้แล้ว เครื่องประหาร นั้น ชื่อว่า สิงห์เสีย. ถามว่า "นำเสียจะอะไร ?" ตอบว่า "นำเสีย ซึ่งชีวิต." อีกอย่างหนึ่ง เครื่องประหารใด อันบุคคลพึงนำไป, เหตุนัน เครื่องประหารนั้น ชื่อว่าสังอุบลบุคคลพึงนำไป. อธิบาว่า "เครื่อง ประหารอันบุคคลพึงจัดเตรียมไว้" ศิลาศรนัยด้วย เป็นสิ่งนำเสียด้วย; เหตุนี้ ชื่อศตรอันนำเสีย. บทว่า อสูส ได้แก่ กายของมนุษย์. บทว่า ปริยสงยู มีความว่า พิฆาตโดยการที่ตนจะได้. อธิบายว่า "พิฆาตเตรียมไว้." ด้วยคำว่า " สุตกากัง วาสุกา ปริยายถย " นี้ พระผู้พระภาคเจ้าทรงแสดงว่าประโยค. เมื่อจะถ่อเอาเนื้อความ