ปฐมห์มณปสากกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 188 : หน้า 189/217

ประโยค - ปฐมป์มณปสากกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 188 เป็นต้น แก่บุคคลผู้เทอยู่ในคลองแห่งวิญญาณดี และบุคคลนั้น รู้ใจความ นั่นได ภิกษุนี้ เป็นปราชญ์แท้ แต่ถ้าเธอบอกแก่ดู เธอนั้นไม่ เข้าใจ หรือถึงความสงสัยว่า "ภิญญู พูดอะไร?" หรือพิจารณา นานจึงรู้ในภายหลัง ย่อมถึงความนับว่า "ผูไมเข้าใจ" ทันทีเหมือนกัน. เมื่อภิกษุบอกแก่บุคคลผูไมเข้าใจทันทีอย่างนั้น เป็นดูลลจั่ง ส่วนบุคคล ใดไม่รู้จักอธิษฐานธรรมมีมานเป็นต้นด้วยตนเอง ด้วยอำนาจการได้ บรรลุ หรือด้วยอำนาจการเรียนและการสอบถามเป็นต้น ได้ยินแต่เพียง คำว่า "ถาม" หรือว่า "ภิญญู" อย่างเดียวเท่านั้น ถึงบุคคลนั้น เมื่อภิกษุบอกแล้ว ถ้าใดได้เพียงเท่านี้ว่า "ได้นวา" ภิกษุนี้ กล่าวว่า ' เราข้ามานแล้ว ' ดังนี้ ย่อมถึงความนวว่า "รู้" เหมือน กัน, เมื่อภิกษุบอกแก่บุคคลนั้น เป็นปราชญ์แท้ ความแปลกกัน ด้วยอำนาจบุคคลผูเดียว ลองคน หรือมากคน ที่ภิญญามานกดให้หรือ มิได้กดให้แม้นหมดนั้น พึ่งทราบตามนี้ที่กล่าวแล้ว ในกว่าวด้วย การบอกลาศักขณะนี้แล ด้วยประการะนี้. วัดถามวาจา กบ.