การปฏิบัติกรรมฐานผ่านการนับลมหายใจ : หน้า 48/217

ประโยค- ปฐมสมึนปสาธิกาเปล่า คำถาม 47 กรรมฐานอ่อนปรากฎเป็นคำว่ำดำเนินไปไม่ขาดสาย. เวลานั้น ครับ เธอรู้ว่า "กรรมฐานดำเนินไปไม่ขาดสาย" แล้ว อย่ากำหนดลมหายใจ ภายในและภายนอก ฝืนับเร็ว ๆ ตามนัยก่อนนนั้นแหละ. เมื่อเธอส่งจิต เข้าไปพร้อมกับลมที่เข้าไปภายใน ฐานภายใน ถูกถามกระทบแล้ว ย่อม เป็นเหมือนเติมด้วยมันจะแน่นะนั้น. เมื่อจิตออกมาพร้อมกับลมที่ออก ภายนอก จิตย่อมสายไปในอารมณ์หลายในภายในอาก. แต่กวาน ย่อมสำเร็จแก่อ่านตั้งสติไว้ ในโอกาสที่นกดง เชิญอยู่เท่านั้น เพราะ เหตุนี้น ขาพเจจิ่งกล่าวว่า "อย่ากำหนดลมหายใจทั้งในและภายนอก พิ้นนเร็ว ๆ ตามนัยก่อนนนั้นแหละ. ถามว่า "จะพึงนับลมอัสสาสะและปัสสาสะ nunเท่าไร?" แกว่า "พิ้งนับไปจนกว่าสติที่วนจากนับ จะตั้งมันอยู่ใน อารมณ์ คือ ลมอัสสาสะและปัสสาสะ. เพราะว่ากันบ ก็เพื่อจะตัด วินาทีที่ผ่านไปในภายนอก แล้วตั้งสติไว้ในอารมณ์ คือ ลมอัสสาสะ และปัสสาสะเท่านั้น." [อภิปรายเบื้องต้นท่านกลางและที่สุดลมหายใจเข้าออก] พระโยคาว และมันก็lica โดยการนับอย่างนั้นแล้ว พิงมันสิกระ โดยการตามผก. ก็ย้ำที่หยุดพักการนับ แล้วส่งสติไปตามลมอัสสาสะ และปัสสาสะ ติดต่อกันไป ชื่ออาการตามผก. ก็เอกการส่งสติไปตามนั้น หาใช้ด้วยอำนาจการไปตามเบื้องต้น ทามกลาง และที่สุด ( แห่งลม อัสสาสะและปัสสาสะ) ไม่. จริงอยู่ นารี ( สะค้อ ) เป็นเบื้องต้นแห่ง