การตีความบทธรรมในพระสูตร ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 3 หน้า 186
หน้าที่ 186 / 217

สรุปเนื้อหา

บทความนี้วิเคราะห์การตีความคำสอนในพระสูตรพบว่าความรู้ที่กล่าวถึงนั้นเกี่ยวข้องกับอำนาจธรรมที่มีผลในการเข้าใจอดีตและอนาคต ผู้ที่ไม่มีความเข้าใจก็เหมือนจะไม่มีปัญญา บทสอนต่าง ๆ จะถูกถ่ายทอดเพื่อให้ทุกคนเข้าถึงความจริงทางธรรม โดยที่ไม่ละเลยความสำคัญของอำนาจการสละภาวะแห่งตนและตรงตามความเป็นจริงตามหลักพระพุทธศาสนา เห็นได้ว่าความเข้าใจในธรรมอาจทำให้เราพัฒนาออกจากการครอบครองหรืออุปสรรคต่าง ๆ ที่เป็นข้อจำกัดในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การตีความธรรม
-อำนาจการสละ
-ความรู้ในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต
-พระพุทธศาสนา
-หลักธรรมและการปฏิบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(๓) - ปฐมสัมมปาปากากาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 185 ส่วนมากว่า "วิธาย สญญ์" นี้ชื่อว่าเป็นเพียงสัญญาที่เป็น ไปด้วยอำนาจกฤษณะธรรมที่มีกำลังว่าธรรมทั้งปวงในที่นี้ ฐานว่า "ไม่เลย อึกว่าสัมมชนุสาวก" นี้จะไม่มึ ก็เพราะ ไม่เป็นปราชญ์ ด้วยคำที่บอกอนาคตเป็นดังว่า "ข้างเจ้าจักเข้า" เหตุ- ฉะนั้น บทที่มึง อดีต และปัจจุบันว่า "ข้างเข้าเข้าแล้ว" เป็นดัง เท่านั้น พึงทราบว่า "ตรัสไว้นในพระบาท" เนื่องหน้าแผ่นนี้ไป คำแห่งทั้งหมดในสุตกนิทหวารนี้ มีนี้คือความ ต้นทั้งนั้น จริงอยู่ ในสุภัตตกมารนี้ ไม่มีคำที่อรุณได้ด้วยวิจัย นี้ เว้นแต่ความแห่งงบว่า "ราโค เม อุตโต วนฺโต" เป็นดัง ในบทนะแห่งว่ากา การะกิเลส. เนื้อความนี้นะ ข้างเจ้าจักกล่าว ต่อไป:- ก็ร รองบทเหล่านี้ บทว่า "อุตโต" นี้ พระผู้พระภาค ตรัส ด้วยอำนาจการสละภาวะแห่งตน บทว่า "วนฺโต" นี้ ตรัสด้วยอำนาจแสดงภาวะที่าริดือไม่ ได้คือ บทว่า "มุตโต" นี้ ตรัสด้วยอำนาจแสดงภาวะที่ราคีอิสระไม่ ได้คือ บทว่า "ปัสโน" นี้ ตรัสด้วยอำนาจแสดงความตั้งของไม่ได้ ใน ที่ไหน ๆ แม้แห่งรางวัลที่ลุดไปแล้ว บทว่า "อสุญฺญ" นี้ ตรัสด้วยอำนาจแสดงความสละคืน ภาคะที่เคยยึดถือไว้ในหนหลังเสย บทว่า "อכשฺญฺญโต" นี้ ตรัสไว้ด้วยอำนาจแสดงภาวะที่กลับ แอบแนบไม่ได้คือ เพราะถอดอิทธิรรถถอนขึ้นเสียแล้ว เนื้อความนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More