ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(๓) - ปฐมสัมมปาปากากาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 185
ส่วนมากว่า "วิธาย สญญ์" นี้ชื่อว่าเป็นเพียงสัญญาที่เป็น
ไปด้วยอำนาจกฤษณะธรรมที่มีกำลังว่าธรรมทั้งปวงในที่นี้
ฐานว่า "ไม่เลย อึกว่าสัมมชนุสาวก" นี้จะไม่มึ ก็เพราะ
ไม่เป็นปราชญ์ ด้วยคำที่บอกอนาคตเป็นดังว่า "ข้างเจ้าจักเข้า" เหตุ-
ฉะนั้น บทที่มึง อดีต และปัจจุบันว่า "ข้างเข้าเข้าแล้ว" เป็นดัง
เท่านั้น พึงทราบว่า "ตรัสไว้นในพระบาท"
เนื่องหน้าแผ่นนี้ไป คำแห่งทั้งหมดในสุตกนิทหวารนี้ มีนี้คือความ
ต้นทั้งนั้น จริงอยู่ ในสุภัตตกมารนี้ ไม่มีคำที่อรุณได้ด้วยวิจัย
นี้ เว้นแต่ความแห่งงบว่า "ราโค เม อุตโต วนฺโต" เป็นดัง
ในบทนะแห่งว่ากา การะกิเลส. เนื้อความนี้นะ ข้างเจ้าจักกล่าว
ต่อไป:-
ก็ร รองบทเหล่านี้ บทว่า "อุตโต" นี้ พระผู้พระภาค ตรัส
ด้วยอำนาจการสละภาวะแห่งตน
บทว่า "วนฺโต" นี้ ตรัสด้วยอำนาจแสดงภาวะที่าริดือไม่
ได้คือ
บทว่า "มุตโต" นี้ ตรัสด้วยอำนาจแสดงภาวะที่ราคีอิสระไม่
ได้คือ
บทว่า "ปัสโน" นี้ ตรัสด้วยอำนาจแสดงความตั้งของไม่ได้ ใน
ที่ไหน ๆ แม้แห่งรางวัลที่ลุดไปแล้ว
บทว่า "อสุญฺญ" นี้ ตรัสด้วยอำนาจแสดงความสละคืน
ภาคะที่เคยยึดถือไว้ในหนหลังเสย
บทว่า "อכשฺญฺญโต" นี้ ตรัสไว้ด้วยอำนาจแสดงภาวะที่กลับ
แอบแนบไม่ได้คือ เพราะถอดอิทธิรรถถอนขึ้นเสียแล้ว เนื้อความนั้น